Gülşen’e Gecenin içinde büyürken yalnızlığım seni anımsıyorum saman sarısı saçlarınla. Gülücüğün büyüyor gözlerimde. Tatlı tebessümün, yaşamın en doyumsuz, en yalın, en tatlı sevgisini anım..
Sen yoksun bu gece. Sen yoksun, yağmur var bu gece. Islanmak için sokaklarda yürüdüğümüz yollar bomboş bu gece. Bu gece yağmur var. Yağmurun altında ağlıyorsun, gözy..
Soğuk bir sonbahar akşamıydı gidişin. Hava kararmış, yağmur yağmaya başlamıştı. Düşlerimize yağmur yağıyordu, rüzgâr üşütüyordu ellerimizi. Gözlerin donuk, bedenin halsizdi...
İkimize ait bir dünya kurduk. Tüm sırlarımızı paylaşıyoruz. Her söylediğimiz birbirimizde kalıyor. Eski sırdaş sandığım dostlarım aklıma geliyor, onlarla bir sırrı paylaşırken, “Bak bunu sadece san..
Söylemek isteyip te söyleyemediğim her ne varsa karşımda devleşiyordu. Sabah kalktığımda yatağında yoktu. Küçük bir not yazıp gitmişti. “Artık sana gelemem, yüzüne bakamam, sen biraz saf gö..
Ayrılırken, “Onu seviyor musun? diye sordum. Şaşırmış bir halde, “Sevmek mi?”, dedi. “Bak işte şimdi saçmaladın. Sevmek az gelir, deli gibi aşığım ona. Bu mektuplardaki aşkı bir okumuş olsaydın, se..
Sen yüreğimin bir köşesinde sakladığım, olsa da olur olmasa da olur dediğim birisi değilsin sevgili. Her gece bekliyorum yollarını. Sen gelmiyorsun. “Daha sonra bu akşam olmaz”, diye geleceğe ertel..
Kimi zaman hepimiz bir tuhaf oluyorduk. Duygularımız değişiyor, uğrunda canımızı verebileceğimiz değerlerin aslında o kadar da değerli olmadığını çok geç anlıyorduk. Bazen de, istemesek de başkala..
İnsan en çok sevdiğine değil, en çok güvendiğine anlatabilir her şeyini. Ben sana sevdiğim kadar güvenmişim. Şimdi uzaklığında unutulan olmuşum. Şimdi süresi belirsiz beklemelerin ortasına düşmüşüm..
Yaşamda en zor olan bir insanı tanımaktır. Bazen arkadaşlarımızın değişik bir davranışında “Seni hiçte tanımamışım” dediğimiz olur. İnsanın çevresini tanımasından başka bir de kendini tanıması zor..