Bir varmış, bir yokmuş. Hem varmış, hiç yokmuş. Evvel zaman içinde, sen kal bu an içinde. Cinler cirit oynarken eski hanlar içinde. Bir ok düştü buraya, sakladım koyd..
Yağmur yağıyordu dışarıda. Şimşek ve gök gürültüsü eşliğinde… Yalnızdım evde yalnız, yapayalnız… Pencerenin önündeki koltuğa oturmuş bomboş gözlerle bakıyordum İzmir körfezinin grimavi sularına…
Dört yaşına girdiğim doğum günümdü. Tek çocuğu olduğumdan mı bilinmez, Rahmetli Babam Harun BİRGİLİ; oldum bittim doğum günlerimi kutlamayı önemserdi. Her doğum günümde hem maddi değeri yüklü hediy..