Sana kapandıkça dünyayla aramı açıyorum. Sen üstüme geldikçe hayatı üstümden kovuyorum. Yapılanların yaptıklarımın sonucu olduğunu biliyorum. Savaşıyorum. Devrik bir şehirde ..
Gözlerim, sizden peydahlanmış gözyaşıyla bakıyor dünyaya. Beni, tek siz ağlarken görmediniz. Neye inandığımı bilmiyorum. Neden inandığımı... Cümlelerimi eşeleyenler doymayacak biliyoru..
Bugün okunaklı değil, dokunaklı olsun istiyorum. Bomboş sayfamı açıyor, aklımı kalbimin emrine salıyorum. Saldım gitti. Sen onu benim külahıma anlat’lardan gelirken, yine kendi külahıma o..
Hazırsanız başlıyorum. Bugünü düne şimdiden satıp, yarını beklemeye koyularak... Kafam çok karışık. Çığlıklarım duyulmuyorken açık kalan pencerelerden, perdelerim a..
Neden ben? Neden böyleyim ben? Böyle neden? Böyle mi gerçekten? Yorgunum. Bu şehrin, patika yollarında, iz bırakmadan koşan en tembel yorgunuyum. Nasıl bir karmaşa içeri..
Arkadaşım şuan klavyeyi parçalarcasına yazıyorum bu satırları. Siz çocukların giydikleriyle cinselliği nasıl yanyana getiriyorsunuz? Çocuk diyoruz çocuk. Kafayı mı yediniz siz! Nasıl ..
Nasıl severim? Nasıl severmişim? Akışına bırakarak, içimden çıktığı gibi sıralansın cümlelerim, Dönüp tekrar okumadan, imla hatalarımı bile kontrol etmeden... Hazır mıyım yüzleşmey..
Anlatabilmek için yaşıyor olmam lazım. Yaşamam için anlatabiliyor olmam... İki ucu aşklı değnek benimki. Çok konuşan bir ben, keşke yazdıklarım gibi konuşabilsem. İçim dışımdan ..
Durdum şimdi bir köşenin başında yazıyorum. Hunharca. Bakılmaktan kanlanmış gözlerimin kanını boşaltmakla meşgulüm. Gecenin yarısını değil tamamını yaşıyorum. Nasıl bu hale g..
Hiç güzel değilim. Sevilecek bir yanım yok. Gülüşüm çok itici o yüzden çok gülmem. Göz rengim güzel olsa da bakmasını bilemem. Adım bana yakışmıyor. Kalbimin sesi kulak tır..