: ) Kendi kendimi yoldan çıkardım :) Sonunda yani :) Şimdiye kadar işten çıkınca doğruca eve gelir, yemek bulaşık filan; sonra da örgüydü, dikişti meşgul olur akşamı tamamlardım :)
:) O kadar çok ki :) Bir şey ilk defa çıkıyor mesela. Kullanmaya başlıyorum... Alışıyorum... Daha sonra herhangi bir şeyi değiştiğinde... Tuhafıma gidiyor :) Alışamı..
Sezonun derbisi bu karşılaşma :) Tarih: 12 Eylül 2010 Saat: 08:00 Stad: Türkiye Takımlar tüm güçleriyle derbiye hazırlandılar :) Evetspor klübü başkanı yaptığı açıklamada takı..
Eve gelmişim... Dinlenmiş, çayımı demlemiş pc mi açmışım... Bakınırım. Hiii! O ne? Balcı büyüğümüz son risalesinde der : '' Beni vurcekler! '' Amanin! Okurum te..
İşe gidişim tek vesait. Metroyla gidip geliyorum. Yarım saat filan en fazla işe varışım. Önceki gibi sabahın kör karanlığında kalkmak zorunda değilim artık :) Arkadaşlarım evi de t..
Akşam iş çıkışı eve bazen geze geze geliyorum. Metrodan inince alışverişimi de yapıyorum. Bizim orası zaten çarşı. Herşey var. Lazım olanı almış olsam da fırından yeni pişmiş ekmek..
Majestemiz :) Kralımız :) Yaban ellerde garibimiz :) Başında tacıyla minik faremiz :) Yakışıklı mı yakışıklı :) Tatlı mı tatlı :) Mızmız mı mızmız :) Huysuz mu huysu..
Ev… Pırıl pırıl… Tertemiz her yer. Hazır sofra… Kurulmuş geldiğinde. Çocuklar… Nurtopu gibi. Sarılmış dizlerine… Öpe koklaya büyümüş… Komşular… Hep be..
Konuşmasam hiç. Sadece sokulsam yatsam... Kapasam gözlerimi... Öpücükler kondursan saçlarıma... Sıcaklığın olsa hissettiğim. Huzur olsa beni saran. Sadece sokulsam göğsün..
Olur bazen... Bir tavır ağır gelir. Bir söz yüreğini incitir. Cesaretin kırılır. Umutların solar. Duraklarsın. Kırılırsın. İncinirsin. Bir söz... Bir tavır..