Bugün yağmur yağıyor İzmir’de. Önce süzüle süzüle başladı, sonra bardaktan boşanırcasına coştu, bir ara durdu, sanki toprağın kana kana içmesini, soluklanmasını bekler gibi, sonra tekrar yağmaya başla..
Sevgili Blog Dostları, Bilindiği gibi geçen yıl bu platformda Yusuf Aysan Arkadaşımızın önderliğinde, gönüllülerin katılımı ile bir hatıra ormanı oluşturuldu. Bu konu ile ilgili detayları zaman z..
Ey kar!... Geleceksen kendin gel İzmir’ime de. Yok gelmeyeceksen, lütfen soğuğunu da gönderme. Yağdığın yerler keyfini çıkarırken, seninle çocukluklarına geri dönerken, hiç soğuğunu hissetmeyi..
Sınavı kazanmış, atamalarımızın yapılacağı telaşıyla hemen İstanbul’da oldukça sıra dışı bir şekilde nikahımızı kıydırıp, nüfus cüzdanlarımıza işletmek için eşimin memleketine gitmiştik. O zaman..
Çocuklar oyunla öğrenirlermiş ya hayatı. Bence büyükler atlıyorlar bu ayrıntıyı. Bana göre ayakta uyutuyorlar büyükleri, hayatı anlamış olanları. Çocuklar daha uyanık, her şeyi oyun tadında yaşıyorlar..
Çocuğum; Eğer; benim sözümden çıkmazsan…Eğer; yaramazlık yapmazsan…Eğer; üzerini kirletmezsen…Eğer; derslerine çalışırsan…Eğer; yemek seçmezsen…Eğer; evde bana yardım edersen…..
Birkaç haftadır içim içimi yiyor zaman bulup da bu kadar önemli bir konuyu yazamadım diye ve Pazar sabahının köründe yarattığım zaman diliminde yazıyorum bu satırları.Kaz Dağları'nı anlatmaya gere..
Bu gün sabah yürüyüşüm başka bir güzeldi. Pencereden dışarı baktığımda, gök gürültüsü ve şimşekler arasında fark edilen rüzgar, ürkütüyordu insanı. Çıksam mı, çıkmasam mı düşünceleri, ıslanır mıyı..
Okuduğum halde, zaman zaman gene karıştırırım diye kimi kitaplar aylarca yatağımın başında kalır kitaplığa kaldırılmadan. İşte o kitapların içinde görüp dikkatini çektiğinde tanımıştı oğlum Can Dündar..
Unutmuşum!... Bu gece fark ettim unuttuğumu... Üzerimdeki pijamama baktığımda fark ettim hem de. İlk olay anında değil. İlk telaş atlatılıp, su ve ilaç yardımıyla müdahale edilip, soğut..