Düşünüyorum da her insanın içinde bulunduğu şartlar dâhilinde evren için yapacak az da olsa bir şeyler olduğu inancındayım. Yeter ki çevremizde gelişen olayların ve insanların farkında olalım.
Ben, ben, benAh sevgili egom Ne kadar da açgözlüsünHiç doymak bilmez misin sen! İnsanlar dünyanın gidişatından memnun olsa gerekBu yüzden de dünyanın durumu çok değişmiyor.Te..
Sorun bende galiba bu düzene ayak uyduramıyorum. Olumsuzlukları kabullenip yaşamayı beceremiyorum. Böyle olunca da mücadelelerle dolu bir yaşam kaçınılmaz oluyor ve bana verilen nasihatte genelde ‘ he..
Doğru zaman, doğru insanKim bilebilir ki., Yüreğimin hissettikleriniSence, başkalarının doğrularını Yaşamaya mahkûm edilmek mi doğru?Yoksa özgürce kendini yaşamayı istemek mi yan..
İnsanı bütünüyle kabullenmeliyiz. Ne mantığını reddetmeliyiz, ne de mantıksızlığını, ne aklını reddetmeliyiz, ne de duygularını. Ne bilimsel , ne de dinsel yanını...İnsan akıcı olmalı bir kutu..
Ben dünyayım!Hani o hiç düşünmeden, insafsızca yok ettiğiniz ve size rağmen 4 milyar yıldan beridir üzerinde bulunan yaşam formlarına ev sahipliği yapmaya çabalayan DÜNYANe zaman bana kul..
Yok olmuşluğun içinden çıkıp gelebilsem! Yüreğimdeki sevginin ışığıyla tekrar var olabilmek için. Kaybolmuş insanların anlayabilmeleri için hayatı , savaşmaktan yorgun düştü ruhum. Çamur deryasın..
Ben öyle çok zengin biri değilim. Çok büyük işler yapacak kapasitemde olmadı. Çok iyi okullarda okuyup çok iyi eğitimler alacak ne param ne de imkanım oldu. Bazen çaresiz kaldığım bittiğimi hissettiği..
1984 de Bingölün genç kazasının servi nahiyesinin yaydere köyünde görev yapıyordum. İşte ben çaresizliğin ne anlama geldiğini orada o insanlarla yoğun bir şekilde öğrendim. Elektrik yok, su yok, yol..
Kendini sorgulamaya cesaretin var mı?Kendimi saklamaktan korkmadan, söylediğim kişi olabilseydim eğer... Sevgiden bahsederken ve sevgiyim derken keşke gerçekte sevgi olamadığımı bilseydim eğer.....