Önce yalnızca birler hanesi vardı. Ağlamaktı herhangi bir sebepten hayat. Sonra karanlık ve fısıltılı odalarda, sallanan battaniyeler arasında zorlama uykulara dalmaktı. Kol..
“Ben müzik dersini ilkokulda öğretmenimden dolayı sevmiyordum ama müzik dersim iyiydi. Artık müziği severek işlemek istiyorum…” “Dersi zevkli bir şekilde işlenmeli ve şarkı söylemek için z..
Her şey düşüyor aslında Su damlaları ve yapraklar... Ve onlarla birlikte düşüyor mevsim Her şey yere doğru akıyor Cisimler ve hayatlar... Gün düşüyor Zaman beni ayaklarımdan vur..
Aklı rüzgara, gövdesi kapana takılıp kalmış bir uçurtmadan daha hallice değildir kimimiz için hayat. Yoktur ne yukarı ne de aşağı doğru bir hareket. Askıda ve nedense hep mi..
Hava sohbet edecek kadar yumuşak değil aslında. Sen orta şiddetli, ben az şekerli. Yine geldim. Aramıza kimseyi sokmadan dünyaya sırtımı dönmek için. Unuttuğum..
Sığamadığım çantamdan taşıp sağa sola saçılan, bana ait ama benim kontrolümde olmayan şeyler toplamı gibi hayatım. Kerelerce hayıflanıp, yine kerelerce kendimi yalancı çıkardığım… ..
Hep o köşeyi dönünce kaçıyor tramvay. Aynı anda içimde yücelen tanıdık sabah isyanı... İçerliyorum, henüz yürünmemiş son elli metreye İki dakika önce yola çıkamayan ayakları..
Yaşadığım yer hiç cennet olmadı. Çocukken de savaş haberlerini ve öldürülen askerleri izlerdik kumandasız televizyonumuzda. Eğer bir yerlerde öldürülüyorsa insanlar, öyle başka kanala geçince magaz..
Farkında mısın Apareka? Hiçbir şey aynı değil aslında. Ne nehirler benziyor birbirine ne denizler. Renkleri başka, derinlikleri başka, Kı..
Bu ülkede insanlar, ölürken bile birer sayı olmaktan kurtulamıyorlar. Kimse bilmiyor yüzlerimizi kuşatan gölgelerin ne vakit kalkacağını. Niye ölüp duruyoruz pusularda hergün? Haber progra..