“Bir şiirin dizelerine sıkışmış hayat, yahut bir öykünün mısralarına, velhasıl bir şekilde geçiyor zaman ve ömür dediğimiz şey yitip gidiyor… Gündüze gece peçe olmuş, duygularımıza eşyalar... Kararan gece gibi karanlığa büründü tüm hasletler. ”Eşref-i mahlukat” ile “Esfeli safilin” arasında med cezir bir ömür… Kıyıya vuran dalgaların hırçınlığına fersah fersah uzaklıkta ve bir o kadar büyük dünya hırsımız. Aklımın bir köşesinde su yüzeyine çıkıyor bir yabancı düşünürün şu sözleri : “Hiçbir cenaze arabasının arkasında giden bir nakliye kamyonu görmedim.” Lebaleb dolu gönül kadehi, kendisinde şairlik istidatı olmasa da tüm masivaya haykırıştır dizelerim. ..” Saygı ve sevgilerimle.