Aşka aşığım ben. Ve hayata ve yaşamaya, doyasıya. Hüzünlerimi de, elimdeki güzelliklerin farkına vararak yaşamaya çalışıyorum. Yaşadıklarımsa birer yol gösterici hayatımda.

Yüreğim, tüm zıtlıklarıyle kabul ediyor bu hayatı. Biliyorum ki; herşey bizim için bu dünyada ve bazen kabullenmek gerekir herşeyi, olduğunca.

Ben de otuzlu yaşlarımı yaşarken farkına varıyorum çoğu şeyin. Ve yapamadıklarımı yetiştirmeye çalışıyorum kendi çapımda. Sevdiklerim ve müzikle, daha da yaşanası bir hale getiriyorum dünyamı.

Şimdi de bir cesaret ruhumu, yüreğimi açayım, paylaşayım istedim. Dilim döndüğünce anlatayım ben de. Paylaşayım, çoğalayım…