Kimi susar, kimi çok konuşur, kimileri de yazar... Yazan olmayı, sevincimi, öfkemi, kavgamı, üzüntülerimi yani beni kendimi  yazarak ifade etmeyi seviyorum.Espirili dili kullanmayı seviyorum, empati hayatımda her zaman yapmaya çalıştığım en önemli değer; Bu yüzden ağlayanla ağlar gülenle gülerim.Küçük delilikler yapmayı hayatı zorlaştıran şeylerden bu şekilde tat almayı da seviyorum, çocuklarımla büyüyorum da diyebilirim. Okumayı ve yazmayı seviyorum yazılarım düz, süslü kelimelerle yazmayı pek beceremiyorum,çok geniş bir donanıma sahip değilim henüz, ama duygu ve düşüncelerimi yazarak anlatmayı seviyorum.. Yazarım Demek için Henüz "Ham" olma kısmındayım, Piştim Yandım Oldum demek içinse kırk fırın ekmek yemem gerektiğini bunun için çok çaba sarfetmem gerektiğini de biliyorum.. Şu hayat çemberi denen şeyden ben de geçtim diyebilirm acıyı da gördüm sevinci de azı da yaşadım çoğu da..Sevdiklerimi ebedi istirahatgâhlarına erken uğurlamış olmanın burukluğu da her zaman içimdedir..Kaybettiklerim kazandıklarımla doğru orantıda olmasa da; Mutluluk insana altın tasta sunulmuyor, hayatta her şeyden küçük mutluluklar çıkarabilmeyi istiyor diliyorum ve bunun için çabalıyorum..