Boşvere boşvere bu hale geldik!

Öfke kontrolü yapmaya çalışıyorum. İstiyorum ki öfkem beni değil ben onu yöneteyim, yönlendireyim. Böyle çiçek, böcek, deniz, güneş, doğa takılayım.

Beni kıranları, incitenleri, kullananları büyük bir sevgi ile af edeyim.

Kişisel gelişimcilere göre suçluyum. Ben izin veriyormuşum.

Ne diyormuşum. Gelin beni kırın, incitin, üzün.

Ben demeyi bilmediğim için hep BİZ de kaldığım için ben bunları hak ediyormuşum.

Güven, hoşgörü dediğimiz şeyler ise sadece kelimelerde kalmış.

Sakın uygulamaya kalkma hercai.

Geçen gün anneme sitem ettim. Bize bencil olmayı öğretmediğin için hep bunlar başımıza geliyor.

Yanıt anında geldi. Ben öğrenemedim ki size öğreteyim.

Sencil değil bencil olmaya çalışmak canımı yakıyor benim.

Bayılıyorum hep ben ben diyenlere ve ağlayarak, sızlanarak hallerini bir anlatışları var ki. Ha biraz büyümüşüm artık pes demeyi öğrendim.

Sevgi emek isteyen ve beslendikçe çoğalandır.

Kime sevgi verdiğine mi dikkat edeceksin? Bu hak ediyor bu hak etmiyor diye ayıracak mıyız?

Almadan vermek Allah’a mahsustur der dururuz koşulsuz sevgi de bile ilk koşul sevmek değil midir?

Arkadaşlarınızı seçme hakkınız vardır, eşinizi, sevgilinizi de seçme hakkınız vardır.

Ya seçme hakkı bizde olmadığı halde beraber yaşamak zorunda olduklarımız.

Hadi ben bir şekilde kendimi korumayı öğrenmişim.

Artık kendimi geçmişim etrafıma yapılan haksızlıklara öfke duymaya başlamışım.

Görmezden gelemiyorum diye suçlu muyum?

Banane diyemiyorum diye suçlu muyum?

“Sen değişirsen dünya değişir” güzel laf.

Evet, ben değişiyorum benim dünyam da değişiyor ancak ne yazık ki değişmeyenler sabit kaldıkça sen sadece yalnızlaşıyorsun. Değişmeyen tek şey egolar oldukça sen öfke kontrolü öğrenmeye çalışıyorsun.

Ne yapayım. Başkaları adına üzülmekten vaz mı geçeyim. Bunlar bunu hak ediyor banane mi diyeyim?

Küçük hesaplar peşinde koşup, küçük oyunlarıyla insanların algılarıyla oynayanlar çoğaldıkça insan olmak ile insan olabilmek ve insan kalmaya çalışmak ciddi bir hal almaya başladı.

Saygınız yoksa o sevgi sözcüklerinizin bir anlamı yok. Ve kendini bile sevmeyen insan görünümlü kişilerin yarattığı iliz yon bir dünya da seyirci koltuğunda oturmaktan daha önemli işlerimiz var diye düşünüyorum.

Karakter önemli bir kişilik göstergesidir. Özü, sözü bir olmayanlarda bir türlü var olamayandır.

Ya...k, gevşek ve g..ü başı ayrı oynayan insanlar çoğaldıkça gel de öfkeni kontrol et.

hercaideniz