Bu dünyada ne çok istersen, o senin imtihanındır...

 Allah der ki “Kimi benden çok seversen onu senden alırım”… Ve ekler: “Onsuz yaşayamam” deme, seni onsuz da yaşatırım.

Ve mevsim geçer, gölge veren ağaçların dalları kurur, sabır taşar, canından saydığın yar bile bir gün el olur, aklın şaşar.

Dostun düşmana dönüşür, düşman kalkar dost olur, öyle garip bir dünya.

Olmaz dediğin ne varsa hepsi olur…

“Düşmem” dersin düşersin,” Şaşmam” dersin şaşarsın.

En garibi de budur ya “Öldüm” der, yine de “yaşarsın. Der Hz. Mevlana.

     Hanım kızar bana ‘oğlunun üzerine bu kadar düşme’ diye. Kızma sebebini de şöyle açıklar:  "Hiç düşündün mü Yakup (a.s) neden Yusuf (a.s) ile imtihan edilmişti? Çünkü Yakup (a.s) en çok Yusuf'u (a.s) sevmişti ve kişi daima en çok sevdiği ile imtihan edilirdi." Haklıydı esasında. Ölçüyü kaçırmamak, her şeyi dozajında sevmek gerekiyor. ‘ gönül kimi severse aşk onda güzeldir’, Neşet ERTAŞ’ ın sözüdür. Biz de ilaveten deriz ki ‘Gönül rabbimizi sever, Aşk onda güzeldir.’