Doğu Afrika gerçeği ve çözüm için farklı bir bakış açısı

Doğu Afrika ülkelerinde baş gösteren kuraklık ve kıtlık her ne kadar gündemde Somali olsa da; Kenya’nın kuzeyindeki ve Etiyopya’nın doğusundaki kentleri de etkilemiş durumda. Dünya büyük ve bizler küçüğüz. Elimiz yardıma muhtaç komşumuza, kendi semtimizdeki insanlara bile erişmekte zorlanırken, Dünya’nın bir başka ucunda açlıktan, susuzluktan yitirilen, akbabaların başında beklediği çocuklara yetişmekte çok daha fazla zorlanıyor elbette(!)           

Türkiye Milli Gelirine oranla dış yardımlarda en önde boy göstererek Dünya’nın yüz akı olmuş durumda. Taşıma suyla değirmen dönmez dedikleri gibi, bu yardımların sonu gelmeyecek mi sorusu da kafaları kurcalıyor.      

Coğrafi ve sosyal yapı bağlantısı olarak ben Doğu Afrika ülkelerini memleketime benzetiyorum. Artvin Türkiye’de eğitim oranının en yüksek olduğu illerden biri. ‘’Artvin’liler erkekse öğretmen, bayansa hemşiredir.’’ diye bir söylem vardır.  Coğrafi yapısı nedeniyle Artvin’de tarım yapmak çok zordur. Her yer dağ-bayır. Düz bir alan bulup tarım yapmak mümkün değil. Yine her yer uçurum dolu olduğundan hayvancılık yapılması da mümkün değil. Çünkü yaylaya gidip dönerken bile hayvanların yarısı uçurumdan düşüp telef oluyor. Sanayi zaten yok, yatırım yapmak için listenin sonlarında yer alan bir şehir. Dolayısıyla insanlar okumak zorundalar. Özel sektör mantalitesi de olmadığı için Devlet bünyesinde iş bulabilmek adına eğitime yönelmek zorundalar.

Doğu Afrika ülkelerinde henüz karınlarını doyuramazken eğitime yönelmeleri beklenemez elbette. Ama  şurası da bir gerçek ki; Doğu Afrika sonsuza dek dışarıdan gelecek yardımları bekleyerek ayakta kalamaz.

Radikal bir bakış açısı gibi görünse de, ‘’Edebi edepsizden öğren.’’ Sözüne bakarak FETÖ mantığına şöyle bir göz gezdirmek istiyorum. Ve görüyorum ki çok kritik ve etkili bir noktadan yola çıkmışlar. Henüz ilkokul çağındaki çocukları yanlarına çekip, üzerinde düşünülmüş, kafa yorulmuş yöntemlerle çocukları eğitmiş, neye ihtiyaçları varsa, o yönde insan yetiştirmiş ve temelden başlayan bir eğitimle kendi düzenlerini kurmaya çalışmışlardır. Bir başka örneğe bakacak olursak, İngiltere’deki bilim adamlarının hatırı sayılır bir bölümü Hintlilerden oluşuyor.              

Sözün kısası şu ki; Doğu Afrika’da kalıcı bir yardım yapılmak isteniyorsa bunun temeli eğitime dayanmalıdır. Bir yurt açılıp, yönetimi de ele alınarak hem bu çocukların temel ihtiyaçları karşılanıp hem de iyi bir eğitimle gerek kendi ülkelerine gerekse bizim ülkemize faydalı fertler yetiştirilebilir. Önümüzdeki 15-20 yıl için bu küçük alanı kapsasa da bir Sonar etkisiyle yayılıp geri dönüşü sağlandığında fayda yarattığı noktalar çığ gibi büyüyecektir. Burada dikkat edilmesi gereken en önemli husus ise bu çocukların ve Doğu Afrika’nın neye ihtiyacı olduğunun doğru tespit edilmesidir. Nasıl ki FETÖ en çok öğretmene ihtiyaç duyduğu için, çocukların çoğunu öğretmenliğe yönelttiyse burada da etki yaratılmak istenen sektörler belirlenmeli ve çocuklar bu yönde yetiştirilmelidir.