Eğlenelim

Sevgi yalnız kalplere uğrar mı bilinmez?

Yalnız kalpler ülkemizde gittikçe çoğalmakta. Bir çok donanımlarımız var. Okuyor kariyer yapıyoruz, her yaptığımız şey, her katettiğimizi düşündüğümüz aşama, bizi biraz daha yalnızlaştırıp etrafımıza dikenli teller örmemizi sağlıyor. Mesleklerimiz karakterimiz olmaya başlıyor ve şimdi yakışır mı derken yıllar geçiyor. Eğlenmeyi nerede ise suç sayar duruma geliyoruz. Şarkılarla şiirlerle eğlenmeyi hangimiz ne zaman yapıyoruz.

Dans etmek, oyun oynamak sıradanlık gibi görünürken oysa ki ne kadar insanca bir davranış. Müzik, sanat, dans ne kadar önemlidir aslında. İster göbek atın, ister vals yapın, ister öylece sallanın. Dans ederken bedeninizin farkına varın, şarkı söylerken ruhunuza merhaba deyin. Zihniniz bir nebze olsun temizlensin hoş seslerin eşliğinde. Bırakın işleriniz işyerlerinde kalsın, sıyrılın. İnsanca duygulara yer vererek yapılan mekanik işler bile daha anlamlı hale gelmeye başlar. 

Gam ile kasvet yaşamın her anında zaten var, biraz durup bakalım başka bir gözle kendimize. Yaşımızı, cinsiyetimizi,  kariyerimizi bırakalım bir an. İki tane sevdiğimiz tarzda şarkı dinleyelim. Sonra neler hissettiğimize bakalım. Bir çok kötü duygu nasıl çözülür hemencecik.

Kısıtlamak, kısmak, kısıtlanmak evet de, ipi önce biz kendimize biraz gevşetelim. Küçücük dokunuşlar oluşuverir kimbilir....