Engelli İstismarı Sona Ersin

Yolda yürüyorum. Hafız gel bir yemek ye hafız bir çay iç. Niye diyorlar. Ben görmediğim için. Siz yoldan geçen birine gel çay iç yemek ye dermisiniz adam işin gücün yok mu der yoluna devam eder.

Biz yardım sever bir toplumuz. İsteyeni geri çevirmek ağrımıza gider. Doğu toplumları duygu merkezlidir. Engelliye ve aciz’e yardım duygusuyla bakar. Bunu çok iyi bilen istismarcılar bu yolu geçim kaynağı haline getirdiler. Nasıl geçim kaynağı haline getirildi ve bu yardımların engellilere ne kadar faydası var.

Önceleri okullarda şarkı türkü toplama faaliyetleri vardı. Sonra sadece zarf dağıtarak para toplama yoluna girdiler. Öncelikle okullarda zarf dağıtma kırtasiye malzemesi satarak çocukların gözünde engelliler sadece yardım edilmesi gereken bir zavallı fikri güçlendirilmeye başladı. Aileler bize sizin derneğe yardım ettik. Sizin dernekten bizim okula geldiler diyorlar. Bütün dernekleri tek dernekmiş gibi bütün engellileri de dilenciymiş gibi algılıyorlar.

Bu yardımlar da çoğu zaman faydalı olmuyor. Çünkü yardım toplayanların sürdürülebilir hiç bir faaliyeti yok. Genel giderlerini karşılayıp yollarına devam ediyorlar. Faydalı olsaydı engellilere yönelik bakım evleri öğrenci yurtları rehabilitasyon merkezleri misafirhaneleri kütüphaneleri ve birçok sürdürülebilir faaliyetleri olurdu. Engellilerin araç gereçlerini burs ihtiyaçlarını karşılamış olurlardı.

En tehlikeli olan istismar yöntemi. Bakanlıktan ticari izinleri alıyorlar. Vergi levhaları var. İktisadi işletmeleri var. Bunlar diyor ki biz falanca gazete filanca dergiyiz yâda şu firma olarak araç gereç satıyoruz. Olabilir mi olur engelliler adına dergi gazete çıkarılamaz mı çıkarılabilir ama ne yapıyorlar engelliler adına gazete dergi çıkıyor oynanmayan tiyatro biletleri basılıyor. Kırtasiye malzemesi yâda farklı ürünler satış için hazırlanıyor. Ama satılırken biz engellilere şunu alıyoruz bunu alıyoruz diye satış adı altında dilencilik yapıyorlar.

Önerilerimiz nedir. Öncelikle  yardım toplayan derneklerin proje karşılıkları iyi denetlenmeli. Topladıkları paralarla neler yaptığı şeffaflık ilkesi gereği toplumla paylaşılmalı. Genel merkezi olmayan binası olmayan ve verilen telefonlara kimsenin çıkmadığı derneklere yardım izni verilmeli. Bir derneğin internet sitesi eposta adresleri kirada yâda kendisinin bir merkezi olmalı telefonlara birileri çıkmalı. Devlette toplumda o derneklerin hizmetlerini görmeli. Engelliler adına çıkarılan dergiler bayiler dışında satılmamalı kapıdan satışlara sınırlamalar getirilmeli. Engelliler adına kim ne kadar para topladı ve bu toplanan paralarla ne yapıldı toplumla paylaşıldı. En önemlisi de toplum bilinci artırılmalı. Engelliler adına para toplayanlara dergi satanlara itibar edilmemeli.

Dernekler yardıma açıktır. Siz faaliyetini beğendiğiniz derneğe gidip kendiniz yardım edin. Yaptığınız yardımların nerelere harcandığını da takip edin.

Salih Arıkan, Tel: 0506 514 96 93