Erkek Egosu

Bazı erkekler neden akıllı kadınlardan korkar?

Neden kadının güzelliği zekasının önündedir onlar için?

Neden kadını 'silikleştirme' ya da 'küçümseme' gereği duyarlar kendi iktidarlarını kurabilmek için?

Kadının eğitimini, bilgisini, kültürünü ya da görgüsünü takdir etmek yerine "Okudun ama boşuna." "Bak bana! Ben o okullara gitmeden de yapıyorum bu işleri." "Bu da bir şey mi!" "Hey yavrum heeeyyy!" 'çekerler.' Kadının suskunluğunu asaletine yormak yerine amiyane tabirle "Nasıl da 'laf çaktım ama." "Ne sanıyordu ki Abi kendini?" söylemleriyle kadını çilingir sofralarına meze ederler?

Kadının bakımlı, güzel oluşuna iltifatlar dizerken ; zekasını ve başarılarını neden görmezden gelirler?

Üstelik bunu dile getirmeye kalktığınızda da  "Hep pohpohlanmak istiyorsun." "Çocukça bu yaptığın." der kırdıklarını bile fark etmezler. Neden?

Kendi eksikliklerini , kendi ezikliklerini örtebilmek için mi? Kendilerini bir kadın üzerinden tanımlayabilecek kadar güçsüz ve aciz oldukları için mi?

Kadınların pek çok defosu olabilir. Çok konuşmak, detaycılık, takıntı ...vs. Ama en önemlisi ; sağ beynimizi sol beynimizden daha fazla kullanıyoruz ve asıl mesele de bu galiba.

İş arkadaşımız, patronumuz, sevgilimiz, arkadaşımız, kardeşimiz ya da babamız , her istediklerini yapabileceklerini ama her af dilediklerinde af edileceklerini bilerek hareket ediyorlar. Peki öyle mi ?  Hem evet hem hayır . Nasıl mı?

1) Affederiz evet ama neyi affettiğimizi asla unutmayız.

2) İki ileri bir geri gideriz bazen. Evet ama bu durumu üç ileri yapıp; geriye bırakın gelmeyi bakmamayı da biliriz.

3) Severiz çok severiz "korkutacak dek sevgisizliği" hem de. Nefret de ederiz kendimizden başlayarak üstelik de ama "Nefreti bile hak etmeli insan." demeyi de biliriz. Bunu bile hak etmeyene de sadece "Eyvallah" der başımızı eğip son selamımızı verir, el sallarız.

4)Güçlüyüzdür evet. Ah ah , vah vah demek yerine silkelenip yeniden başlamayı da biliriz evet. Ama korunmak, kollanmak, sarılıp sarmalanmak da isteriz. Zor günümüzde destek, başarılarımızda takdir de bekleriz. "Haydi kalk ayağa , yapabilirsin, pes etme." diyeni de ayırt ederiz.

5) "Seni üzmekten korkuyorum." diyene inanacak kadar 'saf'ızdır evet. Ama "Seni üzmemeyi görev biliyorum." diyeni seçmeyi ve baş tacı etmeyi de biliriz.

6) "Hayal aleminde yaşıyorsun." diyeni 'duyarız' evet. Ama biz, hayalleri yaşamayı seçeriz.

7)Hak etmeyenlere değer verdiğimiz doğrudur evet." Ama o değeri hak edene vermeyi , pişmanlık duymadan, hatalarımızı da severek , 'Ben böyleyim' kolaycılığına kaçmadan , gönül rızamızla ve kalben 'değişmeyi, evrilmeyi, gelişmeyi daha iyi bir insan , bir birey, bir kadın olmayı da biliriz. Alim Allah! :))

8) Olmadık aşkların peşinden koştuğumuz , sadece duygularımızla hareket ettiğimiz de olur evet.Ama yarım kaldığı için bitmemiş saymayız bizi gerçekten sevmeyen bir adamın aşkını. O kendi hayatını yaşarken; O'nun bir gün geleceğini ümit ederek hayallere dalmayız. "Bir gün sürsün aşkımız, ertesi gün canımı alsın Mevla." arabeskliğinde yaşamayız.

9) Bencil değilizdir evet anaç tarafımız baskındır. Ama 'Dur!' demeyi 'Tahammül' kelimesini lügatımızdan çıkarmayı da biliriz.

10) Velhasıl çok güzel GİDERİZ!