Eski Muhabbetler

Eski bayramlara duyulan hasret herkesin malumu. O zamanlara ait coşku, heyecan ve sevincin aynı şekilde hissedilememesinden dolayı duyulan burukluk her bayram dile getiriliyor. Şahsım adına bu burukluğun nedeninin asr-ı saadete daha yakın olmak ve yaş itibariyle günahsız olmaya bağlı olduğunu düşünürüm. Asıl bahse konu ise eski muhabbetler…

Bayram sabahı babamla yaptığımız sohbetten bir kaç not, bir kaç tutam hatıra paylaşmak istiyorum sizinle. Benim de ucundan, kıyısından nasiplendiğim, babamın ise çocukluğunun tamamının geçtiği köy hayatından bahsedeceğim, yokluğun yok olduğu zamanlardan..

Maddi imkansızlıklardan dolayı insanların yaşadığı zorlukları dinlerken insan inanamıyor çoğu zaman. Ayağa giyecek ayakkabı bulmanın zor olduğu, emanet ayakkabı ile düğüne derneğe gidildiği zamanlar. Ayakkabı dediğime bakmayın, altı ince olduğu için yürürken yoldaki bütün taşları, çakılları hissedebildiğiniz ‘kara lastik’ten bahsediyorum.

Önceki yazılanların silinip tekrar tekrar kullanılan defterler, karne parası alabilmek için günlerce dökülen göz yaşları, sınıftaki sobanın yanması için nöbetleşe getirilen odunlar… Şimdi ise kullanılmayan defterler, bol kepçe harçlıklar, ardına kadar açık kalan kapılar ve camlar nedeniyle ısınmayan sınıflar…

Bu kadar yokluk içinde bir arada bulunmanın getirdiği yakınlık. Zirai aletlerin ve teknolojinin kullanılamadığı köyde sırayla ekim, dikim ve hasadın yapılması gerekiyor ve kimse kimseye burun kıvırmıyor. Çünkü bugün sana, yarın bana anlayışı var. Bütün köylünün bir araya gelip “angarya” denilen köyün köprüsü, yolu, suyu gibi işlerinin yapıldığı zamanlar.

Hele bir gelenek var ki burnunda tütüyor babamın; bayram sabahı getirilen sofralar. Bayram namazı sonrası isteyen kişilerin evden getirdiği kahvaltı sofralarında, ikram sahiplerinin kendi getirdiklerinden değil de başka ikramlardan yeme zorunluluğu tatlı bir zorlama..

Köy odasında ise her akşam bir misafir olması ve nöbetleşe her evden oraya yemek gelmesi, yılda bir misafir ağırlayan bizler için tahayyül etmesi zor hadiseler. Konu komşunun kapısını rahatça çalacağımız, habersiz hazırlıksız misafirler ağırlayacağımız günlere kavuşmak ümidiyle..