Evet, İsyan…

Ankara’dan şair arkadaşım İsmet Özel’in çok güzel ilk şiir kitabının adıdır bu. Bu ada layık kalkışmaları şimdi Arap ülkelerinde görüyoruz. Aynı zamanda İran’da bazı kıpırdanmalar var. 

Dünya halkları artık . “Evet, İsyan… “ diyorlar. Çünkü sömürülmek; yöneticilerin, zalimlerin, diktatörlerin kötü yönetimi, dünya insanlarının canına yetti. “Yeter artık!” diyorlar kendi dillerince. 

Nerede başladı? Önce Tunus’ta, sonra Mısır, sonra Libya, sonra Yemen, sonra, Bahreyin… Sonra kimbilir neresi? Yunanistan’da yakılan Polis memurunun resimleri çok kötüydü, çok zalimaneydi… İnsanlar artık birbirine acımıyorlar… Çünkü zalimler, tiranlar yüz yıllardır onlara acımadılar. Ama çarpışmalar bazı yerlerde iç savaşa döndü. Zalim Kaddafi bir türlü defolup gitmiyor. Halkına , dışardan getirdiği askerlerle kurşun sıkıyor. Bu kadar hainlik olur mu? Merak ediyorum. Bir yıl sonra Kaddafi nerede olacak? Yerin altında mı, yoksa Endonezya’da mı? 

İnsanlar neler isterler? Bu ülkelerde neler istiyorlar… 

1. Önce ekmek isterler.
İyi bir işi olsun isterler. Ama bu tip geri kalmış ülkelerde özellikle okuyan gençlik işsiz. Üniversiteyi uzun yıllar büyük umutlarla okuyor, sonra iş bulamıyor. Bu aile ve genç için ne büyük yıkımdır bilir misiniz? 

2.Eğitim isterler.
Herkes kendini geliştirmek, kendini, ailesini aşmak ister. Okumak, iyi bir eğitim görmek ister. Çoluk çocuğunu okutmak ister. Geçen gün okuduğum olmuş bir hikaye eğitim görmenin halkımız için de ne kadar önemli olduğunu gösteriyordu. 

Bir aile var. Çok fakir. Ailenin reisi baba içkici, sarhoş… Elinde , avucunda ne varsa içkiye veriyor… Üstelik çalışmıyor. Kadın, şunun bunun evinde temizlik yaparak getirdiği parayı kocası elinden alıyor. Ve bir gece kadın kocasının kafasını bir baltayla parçalıyor.
Polis kadına “Kocanı niye öldürdün ?” diye soruyor . Kadın:
“Kocam elimde, avucumda ne varsa aldı… Fakat üç beş kuruşu çocuklarımın tahsili için ayırmıştım. Kocam onları da bulmuş, içkiye yatırmış… Bu kez dayanamadım, çocuklarımın eğitimi için ayırdığım parayı çar çur eden adamı öldürdüm…” diyor..
Görüyorsunuz, kadın her şeye dayanıyor fakat umutlarının yıkılmasına dayanamıyor. İnsanlar için, özellikle çocuklarının eğitimi ne kadar önemli. Fakat bu da değişiyor… 

Bazı aileler , “Ben çocugumu , ceketimi satar okuturum..” diyor. Gerçekten dediğini de yapıyor. Bazıları da , “Çocuklarım okusa da olur, okumasa da … Kız çocuklarını zaten hiç okutmam..” diyor ve çocuklarını küçük yaştan çalışmaya veriyorlar, kızsa 14-15 yaşlarında evlendirip gönderiyorlar. 

Bu hemen hemen bütün geri kalmış ülkelerde bu böyle… 

3. İnsanlar umut isterler..
İnsanlar kendi hayatları için yarınlarına umutla bakamıyorlarsa. .. Ülkelerinde bir gelişme , bir umut göremiyorlarsa, o ülkeyi ve o ülkeyi yönetenleri niye sevsinler? Ülkeyi kötü yönetenler besbelli ki halkı şu veya bu şekilde kandırıyorlar. Kendi küplerini açık, gizli dolduruyorlar. Ondan sonra milleti avutmaya çalışıyorlar. Öyle bir ülkenin insanları , bir milletin geleceğine nasıl güven duyabilirler. 

4. İnsanlar özgürlük, demokrasi, doğruluk ve iyi bir yönetim istiyorlar.
Geri kalmış ülkelerin çoğunda bu yok. Genellikle bir Anayasa’ları yok. Varsa bile çarpıtılmış, halkın değil, kralların haklarını savunan bir Anayasaları var.
Bu ülkelerde ne doğru dürüst Cumhuriyet’in, ne Demokrasi’nin ne İnsan Hakları’nın sözünü etmeye imkan yok…
İnsanlar bir ipin ucuna bağlı koyunlar gibi… O ipin verdiği imkanlar içinde hareket ediyorlar. Bağlılar, bazıları bağlı olduklarının farkında değil, farkında olanlar artık ayağa kalkıyor… 

Evet, insanlar yeni haklar, özgürlükler istiyorlar … İnsan gibi yaşamak istiyorlar. Kandırılmak istemiyorlar. Ama bu dünya düzeni içinde bu zor... Zor mor… Bazıları dinlemiyor. Onlar “İsyan..!” diyor… 

“Evet, İsyan” … Dünya bu sıralar ayağa kalkıyor.! Haydi hayırlısı…