Fotoğraflarla Afrika'ya yolculuk...

Mevlana Celaleddin Rumi ne güzel de söylemiş. Der ki, "Nice insanlar gördüm üzerinde elbise yok. Nice elbiseler gördüm içinde insan yok."

Bu sözü hatırlamamın sebebi içinde insan olan, yüreği sevgi dolu bir insanın daha gencecik yaşında fark ettiği insana dair doğruların ne olduğunu bulma yolunda atmış olduğu adımlardı.

Alışveriş merkezlerinde bazen rastladığımız resim sergileri ile bazen ilgilenir bazen de görür görmezlikten geliriz. Neden çünkü yapacak çok önemli işlerimiz, koşturmalarımız vardır kendimizce. Fakat bir yürek tam da karşımızda öyle dolu dolu bir hikaye ile oturuyordur ki, o hikayeyi bilmek için ona dokunmak gerekir.

Bu nasıl bir hikaye, bu nasıl bir yürek ki, dediğiniz kişiler olmuştur hayatınızda, fakat bu insan nadiren bulunan insanlardandır.

İşte ben de böyle bir insan tanıdım. Hikayesini dinledikçe  büyülendim desem abartı olmaz. Dilerseniz bu hikayeye birlikte bir bakalım.

Çocukken, ilk gençlik yıllarında hayatın bize getirdikleri iyi veya kötü rastlantılarla hayatımız bir yöne doğru akar. Bir şeyler bizi tetikler içimizde eğer bir potansiyel varsa işte o içerden bağırır, ağlar, sevinir, hayal kurar. Mesela; ben içimdeki açlığı, yalnızlığı, mutluluğu, sevgiyi dile getiremediğim duyguları hemen kağıda dökerek kendimi o satırların arasında bir yerde az da olsa mutlu etmeye çalışır, içimde ağlayan çocuğun sesini bir nebze olsun dindirmek isterdim. Bir başkası beste yapar, bir diğeri fotoğraflar çeker. O fotoğraflarda ki, gözler konuşur, ağlar, güler, oynar. Artık sen sen olmaktan çıkar karşındaki kişinin ruh rengine bürünürsün.

İlk fotoğraf makinesini mahalle arkadaşı ile birlikte reklam broşürlerini posta kutusuna atarak alıyor. Sonra başlıyor, evde gördüğü her şeyin fotoğrafını çekmeye... O da yetmiyor parka gidiyor...Bahçenin, kuşun, çocuğun ne görürse anı yakalamaya çalışıyor fotoğrafın karesinde...

Gökhan Emre Akıl bir fotoğraf sanatçısı; Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi bölümü öğrencisi..Ve bir gün hayallerinin peşinden gitmeye karar verir...

Afrika'da çekmiş olduğun fotoğraf sergin beni çok etkiledi. Bununla ilgili neler söylemek istersin?

Ben doğallığı sevdiğim için Afrika'ya gittim. Hindistan'a gideceğim. Gelin-damat çekiyorum. Bir tarafa para ayırıp onunla bir ülkeye gidiyorum. Alkol ve sigara kullanmıyorum. Oraya harcayacağım parayı yeni insanlar, yeni ülkeler görmeye harcıyorum.

Afrika'da çektiğin fotoğraflara ne kadar zaman ayırdın?

Bu çektiğim fotoğraflar dört yılın emeği. Bu emeği çocuklar adına çalışan bir Vakıfa bağışladım. Bağışladım çünkü ben hastalıklarla mücadele eden insanlara yardımcı olmak istiyorum. Onlarla empati yapıyorum.

Hayata dair çok farklı bir bakış açın var...

Doğru bir gün biri bana 4000tl aylık teklif verdiler. Dedim 1600tl yeter bana. Haftada iki defa ızgara yapıyorum. Alkolüm, sigaram yok. Bir kişinin hayatını değiştirebilirsem bu benim için çok anlamlı ve önemli...Bu gün bir çift geldi. Sergiyi gezdi ve çok etkilendiler. Her yıl Antalya'ya gidiyorlarmış. Afrikalı çocukları görünce eşine döndü dedi ki, bu sene Afrika'ya gidelim.

Ünlülerin fotoğraflarını çektin mi?

Sevcan Orhan, Resul Dindar, Hülya Avşar, Kadir Çöpdemir, Oğuz Aksaç bir çok ünlünün fotoğrafını çektim.

Sokak fotoğrafçılığını nasıl anlatırsın?

İnsan hayatını illa ki, bir katedralin fotoğrafını çekerek değil. Oradaki insanları çekerek oradaki kültürü anlatabilirsiniz. Mesela; bir fotoğrafta bir zenci çocuk patlak bir topu güneşten korunmak için kafasına geçirmiş. Ayakları çıplak terliklerini ellerine geçirmiş,elleri yanmasın diye. Ben fotoğraf çekerken insanların hal ve hareketini inceliyorum. ben bir mekanı anlatacak olursam bir insanın bakışında anlatıyorum.

Fotoğraflarla bir insanın hırsını, açlığını, sevgisizliğini, çaresizliğini, mutluluğunu görebilirsiniz. Ve şunu söylüyorum. insanın en hayırlısı insanlara faydalı olandır.

Sizin hayatınızı değiştiren en önemli şeylerden biri nedir?

Bazı insanları tanırsın ve o senin kaderin olur. DÜYADER Başkanı Umut Çınar ile tanıştım. Organ bağışı için bende varım,dedim. 28 Şubat'ta Organ Bağışı Sempozyumunda benim de fotoğraflarım yer alacak. Öldükten sonra organlarınız çürüyecek fakat isterseniz onu bir başkasına vererek bir insanı yaşama döndürebilirsiniz.

Dünya Yaşlılık Derneği ile birlikte “DÜYADER Gerçek Hayatlar Projemizle” bir deniz yıldızı kurtarabilirsek bizim için önemlidir anlayışıyla ben de artık bundan sonra DÜYADER proje grubundayım. Yepyeni projelerle geliyoruz.Hayat felsefeni iki cümleyle özetlersen ne derdin?

Beklenen gün gelecekse çekilen çile kutsaldır.

Sana çok teşekkür ediyorum. İnsanlara fotoğraflarınla farklı kültürleri ve oradaki insanların yaşam tarzını anlatırken bizleri düşündürdüğün için. Ayrıca yaptığın emeğin karşılığını da bağış olarak bir Vakıf yararına bağışlıyorsun. Hayattan beklentilerin insanların mutlu olması adına atılan adımlar. Seni tanımak nasıl anlatsam bir parça sevgiye dokunmak, bir tutam mutluluktan almak, bir parça hüzünlenmek ve kocaman bir yürekle bütünleşmek gibiydi.

e-mail:belginturan@gmail.com