Gençlerbirliği 93 yaşında

14 Mart denilince hepimizin zihninde Tıp Bayramı canlanır ilkin. Gerçekten de başta doktorlar olmak üzere tüm sağlık çalışanları, 14 Mart'ın içinde bulunduğu haftayı "Sağlık Haftası" olarak kutlarlar. Tıp doktorluğu çok kutsal bir iş ve genelde sağlık hizmeti çok temel ve hayati bir alan. Ne kadar kutlansa yeridir...

Ancak 14 Mart benim için artık sadece Tıp Bayramı değil, Gençlerbirliği Spor Kulübü'nin (Gençlerbirliği) kuruluş yıldönümü! "Artık" diyorum, çünkü ben de bundan birkaç ay önce öğrendim Gençlerbirliği'nin 14 Mart 1923'te kurulduğunu. Sadece bunu değil, Gençlerbirliği'nin tıpkı Barcelona için söylendiği gibi "Bir kulüpten daha ötesi" olduğunu. Bunları öğrendikçe büyülendim ve günü geldiğinde başkaları ile de paylaşmak istedim. (Hoş ben bunları kaleme alırken saatler 14 Mart'tan 15 Mart'a geçeli 35 dakika olduğunu söylüyor ama olsun.)

Aslında, öteden beri adını hep duyduğum, ligimizdeki "4 Büyükler"e kök söktürmesiyle tanıdığım, kontratak futbolu ile meşhur, altyapıya önem verdiğini ve parasını idareli kullandığını bildiğim bir kulüptü Gençlerbirliği. Bir de başkanları İlhan Cavcav! Erkek kardeşimle birlikte bizde bir saygı uyandırırdı, helal olsun derdik futbola kazandırdıklarını gördükçe...Derken üniversite tahsili için 1989'da Ankara'ya geldim; 1 sene sonra da kardeşim geldi. Ankara'da futbol karşılaşmalarına giderdik fırsat buldukça. Gençlerbirliği'nin "nezih" bir takım, taraftarının da centilmen, düzeyli olduğunu öğrendik. Cavcav hayranlığımız zaten vardı. Ankara'daki takımımız Gençlerbirliği olmuştu. Ama mesafeli bir taraftarlıktı bu yine de. Uzaktan taktir etme şeklinde. Bir keresinde de Valencia ile oynadığı Avrupa Kupası maçını izlemiştik Ankara'da...

Bu mesafeli taktire dayanan Gençlerbirliği ilgisi devam ederken, bu sezonun başında takım, ligde bekleneni veremez oldu, birkaç teknik direktör değiştirdi. En son da Yılmaz Vural'la yollar ayrılınca, internetteki bir Gençlerbirliği aramam beni bir kitaba kadar götürdü. Kitabı Tanıl Bora kaleme almış, Gençlerbirliği tarihi üzerine: Ankara Rüzgarı Gençlerbirliği Tarihi. Kuruluşunun 80. yılı münasebetiyle hazırlanmış bir çalışma. Kitap ilginç, yazarı daha da çarpıcı! Tanıl Bora'nın futbolla ne işi olabilir ki diye düşünürken başka bazı futbol kitaplarına ve makalelerine rastladım. Hatta bu makalelerden biri Nasıl Gençlerli Oldum başlıklıydı! (Sözkonusu makale, futbol üzerine yazılardan oluşan bir derleme ve futbolu seven sevmeyen herkese şiddetle tavsiye edeceğim Takımdan Ayrı Düz Koşu kitabında da yer alıyor.) Biraz daha kurcalayınca Tanıl Bora'nın Gençlerli olmakla kalmayıp kulübün Disiplin Kurulu Üyesi olacak kadar Gençlerbirliği'nin bir parçası haline geldiğini öğrendim! Gençlerbirliği tarihi iyice ilgimi çekti ve kitabı araya araya Ankara'da ikinci el kitap satışı yapan pasajlardan birinde buldum!

Ankara Rüzgarı'nı kah burnum sızlayarak, kah gözümden yaşlar gelerek bir solukta okudum. Burada Gençlerbirliği tarihi kadar özelde futbol tarihimiz, genelde de spor tarihimiz hakkında bazı bilgiler ve bazı ipuçları da mevcut. Ama asıl anlatılan, Gençlerbirliği'nin kuruluşu, gelişerek bu günlere gelişi ve hepsinden önemlisi kulüp kültürünün ne ifade ettiği. Gençlerbirliği'nin bir üniversiteli-sporcu kulüp olduğundan, taraftarlarının az ama tıpkı futbolcuları gibi genellikle Hukuk ve Siyasal Bilgiler Fakültelilerden, bürokratlardan ve bazı seçkin politikacı ve sanatçılardan oluşan öz bir nitelik taşıdığından bahsediliyor. Burada sporcu ve yönetici olmanın nasıl bir ayrıcalık olduğu anlatılıyor. Ve bolca da Gençlerbirliği 'nin Türk futbol tarihindeki öncü vasfından örneklere değiniliyor: "3 Büyükler" dışından olup da ligi ilk 3 sırada tamamlayan ilk Anadolu takımı, ilk "bilimsel" idmanı yaptıran, savunma futbolunu modern anlamda ilk uygulayan, deplasmanlara ilk kez eşlerle gitme uygulaması başlatan, altyapıya ve sonrasında tesisleşmeye önem veren, Afrika'dan ilk kez Türkiye'ye futbolcu getiren kulüp Gençlerbirliği...

Nice senelere Gençlerbirliği! "Kırmızı-Kara Ankara!" diyerek kutluyorum ben de.