- Kategori
- Şiir
Gidiyorum
Kaçmıyorum artık peşimdeki dolu dizgin atlılardan
Kenara çekildim bir kenara koymak için yorgunluğumu
Kan ter içinde kalmış ne varsa tüm sırtlandıklarımdan
Yepyeni bir kurtuluşla tanıştırıp vedalaşıp gidiyorum
Elime doladım bütün dolambaçlı yolları herbiri dümdüz
Durduğum yer vardığım yer değil gözüm ta uzaklarda
Oalarda bekleyenlerim var hasret çekenlerim var
Belki bir adım atmadan öleceğim ama umutla gidiyorum
Ardımda ağlayanlar varmı diye bakmıyorum bakmayacağım
Ben bildiğim her gözün yerine ağladım hemde izin almadan
Kimselere özlem bırakmadan sessizce topladım bavulumu
İçine kocaman bir kitap sığdırdım okuyup anlamaya gidiyorum
Hekimlerden reçeteler istemiyorum artık bozuk asabıma
İki kişi tek bardaktan çay içmeye gidiyorum aynı dudak izinden
Sabayları şaşırıyor aynalar şiş yerine parlayan gözlerime
Aynaları ağlayanlara bırakıyor gözlerimi alıp gidiyorum
Eski mahallemin çöplüklerine aptaallıklar bıraktım
İbretin en alası çöpçülere nasip olacak bulurlarsa
O aptallıklarki her biri şaka gibi gerçek kandırmacalar
Kanmıyor kandırmıyorum artık sahiden gidiyorum.
HAFİZE AYNACI