Gönül toprağıma hasreti düşürmeden Ekmeden gel

Ah sevgilim bakışların ayrılık kokuyor, gönlümü viran etmeye doğru gidiyor ayakların? Neden volkan gibi ayrılık kaynar, içinde? Bir parça lokma eksik oldu bir parça istediğin olmadı diye mi? Yakışıyor mu sana kızgın ve ayrılık kokan bakışlar içinde bana bakman? Yaz ayımı kışa çevirmeye koşan adımlarını atma az dur bir dinle beni!

Şimdi seninle konuşsam, dilin gönlün hiç konuşmayı bilmiyor diye sana küsecek eminim bundan. Beni dinlemez gidersen de, tek başıma sevda yolunda yürüyeceğim kadar yürürüm, takatim kesilince bir köşede otururum.

Bilirsin sevdasına sahip çıkanların gönül sazı sesi hiç susmaz, nota nota sevgiliye türkü besteler okur hatta şiir yazar. Gerçi sen şimdi bu söylediklerimden bir şey analamamış gibi boş gözlerle hislerle bana bakıyorsun ya, gideceksen sana güle güle git, ama gönül kapım sana hep açık bunda bil öyle git. Gönül toprağıma hasreti düşürmeden, ekmeden düşün taşın ve çabuk gel sevgili.

Mehmet Aluç