Hangisi daha iyi?

Silah mı? Kırmızı gül mü? Bir başka deyişle;  Aşk mı? Öfke mi?

Televizyonda izledikleriniz ne peki? Acun’u yazdım diye bana düşman olan, kızan, eleştiren, çok arkadaş oldu. Hatta silen, engel koyan isimler de oldu. Tamam, ben de Acun’un görüşlerini sevmiyorum ama işini iyi yaptığını da belirtmek istedim. Yiğidi öldürün ama hakkını yemeyin. Siz Survivor izlemiyorsunuz da ne izliyorsunuz? Şu resimde de gördüğünüz gibi bolca silahın ve buna paralel öfke, intikam, kavga, tuzak, aldatma, kin, hırs sahibi karakterlerin yer aldığı dizilere mi bakıyorsunuz? Hani şu 3 saat süren dizilere. Araya giren yarım saatlik reklamlardan sonra zaplayıp da yeniden başladığında bulunduğunuz yeri kaçırdığınız diziler! Nerede kalmıştınız ki en son? Sonra ne oldu peki? Reklam girince kanal değiştirdiniz, reklamlar bitince de heyecanlı yerin kaldığı o kısım atlayıp geçmiş oldu. İyi mi oldu? Haftaya özetleri bekler, 1 saat de özet izlersiniz artık! O daha iyidir değil mi?

Kırmızı gül. Yani aşk. Cennet mahallesi bile şimdiki dizilerin yanında daha bir komik ve eğlenceliydi. Kötülük yoktu. Kan yoktu. Perran Kutman’ın oynadığı hemen her diziyi hayranlıkla izledik. “Hayat bilgisi” , “Çocuklar Duymasın.”, “En son babalar duyar”, “Bizimkiler” gibi diziler var mı şimdi? O zamanların oyuncuları nereye gitti sahi? Şevket Altuğ, Tamer Karadağlı, Erdal ve Güzin Özyağcılar, Engin Şenkan, Müjgan Ağralı, Mustafa Alabora, Mehmet Ali Alabora, Betül Arım, Perran Kutman… Hani neredeler?

Aşk. Kırmızı gül. Sevgi dolu satırlar. Şarkılar. Konserler. Televizyonda konserler, güzel şarkılar var mı? Zaman içinde yok olup, unutulacak, hoppidi hoppidi, zamane parçaları var. Nostaljik şarkıları yakaladığımızda ekran başından kalkmak istemiyoruz zaten. Eski şarkılar zaman içinde eskimiyor. Yani güzelliklerini yitirmiyorlar. Öyle güzel sözleri ve melodileri var ki… Şimdikileri 100 kere dinlediğimizde bıkarken, eskileri 2bin kez de dinlemiş olsak, yine aynı haz ve mutlulukla dinliyoruz. O zamanın şarkıları ve şarkıcıları neden ekranlarda yoklar? Candan Erçetin? Selçuk Ural? Erol Evgin? Mustafa Sağyaşar? Zekai Tunca? Atilla Atasoy? Ya rahmetli Barış Manço ve Kayahan'ın şarkıları? Yerleri dolduramayan sanatçılarımız gibi başka hangi isim var?

Peki, izlenecek yarışma var mı? Cenk Koray’ın kutu açtırma oyunu bile zamanında ne kadar çok beğenilirmiş. Süheyl ve Behzat Uygur kardeşlerin ‘ Şahane Pazar’ları vardı mesela. Çarkıfelek ve Mehmet Ali Erbil sıkmıştı gerçi ama varken onu da izlerdik. Bülent Özveren’in ‘ben bilirim’ yarışması da TRT kanallı televizyonların en çok izlenenleri arasındaydı. Şimdi ne yarışması var? Acun’dan başka kim, ne yapıyor? Hangisi izleniyor? “Kim milyoner olmak ister” bile, insanları bilgilendirmemek ister gibi oldukça geç saatlere koyuluyor. Haber sonrası kuşağına koysalar ya.

Tolga Çevik ve Ali Sunal da olmasa yüzümüzü güldürecek programlar kalmadı gibi. Müjdat Gezen yok. Zeki Alasya- Metin Akpınar artık ikili olamayacak olsalar da kalan bir tanesi bile ekranlarda görünmüyor.  Levent Kırca, Zeki Alasya, Gazanfer Özcan gibi ustalar önce ekranları, sonra bizleri terk ettiler. Peki, geriye ne kaldı? Bel altı esprilerine ya da saygısız tutumlarına güldüğünüz Recep İvedik gibi tipleri mi sevmeye mahkumuz? Kusura bakmayın ama o da bana hitap etmeyen, çirkin ve kötü örnek olan bir karakter.

Hayat şartları, pahalılık ve güvensizlik derken evimizden dışarı çıkamadığımız bugünlerde bizi ekranlarda oyalayacak, eğlendirecek, mutlu edecek ne var? Hep öfke, hep silah, hep gerilim… Hep kötü örnekler.  Mutsuzuz. Sevgisiziz. Öfkeliyiz. Saygısızız. Sizce bunca çirkin duygu ve davranış bize nasıl bulaştı, nasıl bu kadar kötü insanlar olduk?

Zamane eğitimini internet ve televizyondan alan çocuklarımızın neler izleyip- öğrenerek yetiştiğini de görebiliyor musunuz?

Bir daha düşünün bakalım. Hangisi güzel? Silahla, şiddetle, alayla, hor görmeyle, kaba söz ve davranışlarla dolu şimdiki diziler mi? Gül ile temsil edilen eski, sevgi ve güzel mesajlarla dolu programlar, konserler, oyunlar, yarışmalar, diziler mi?