Hayaletlerimle

Terk edilmiş evlerin asmalarında çürüyen, kuşların bile tenezzül edip yemediği, kararmış üzüm gibi bir akşamüzeri.

Kurşuni gökyüzünün, zindan bulutların böğründe şimşekler çakıyor, yağmur evlerin çatılarını, Arnavut kaldırımı sokakları, yoksulluğun nemli duvarlarını dövüyor. Oluşan su birikintilerinin üzerinden şaşkın insanlar atlıyor. Bu mevsimde bu yağmur neyin nesi böyle?

Tüm sokakları denize çıkan küf ve arapsabunu kokan mahallenin kıyısına iliştirilmiş balık lokantasının sundurmasında deniz kabuklarının oluşturduğu geçici, yalancı rehavetle oturuyorum.

Yan tarafta, elimi uzattığımda dokunabilecekmişim hissi uyandıran yeşil, bakımsız, kendi halinde, caanım çatı katını arsız martıların sahiplendiği dört katlı bir yalı var.

Cumbasında en son kim oturdu kim bilir?

Ne hüzünler, ne ihanetler, ne küskünlükler, ne mutluluklar yaşandı kim bilir?

Düğün alayları, cenazeler, bahçeye toplanmış kalabalıklar geliyor gözümün önüne, beline kırmızı kurdele bağlanmış bir gelin cümle kapısından çıkıyor gözleri yaşlı.

İki atın çektiği bir fayton yanaşıyor sonra, yine böyle yağmurlu bir gün, çarşaflanmış bir kadın iniyor, kara haber getirdi besbelli, yüzü öyle buz, gözleri öyle derin.

Geçmiş, yaşanmış, unutulmuş bir bayram günü çatı katının penceresinden, elinde tespihi ve beyaz başörtüsü ile yaşlı bir kadın, tüllerin arasından sokağı gözlüyor, çocukları, torunları gelecek az sonra, yine aynı cümleyi kuracak gülerek, “ nerede kaldınız yahu, sofra hazır.”

Gece yarısı bir sarhoş narası yankılanıyor sokaklarda, perdeler çekiliyor, gaz lambalarına üfleniyor, çocuklar yatmaya gönderiliyor.

Bir bıçak parlaması, bir ah, palabıyıklı bir delikanlının fesi düşüyor çamurların içine, beyaz mintanı kırmızıya kesiyor, bir hayat sönüyor.

Kader mi, kadim bir sır mı bilmem, gidenin yerine ille bir çocuk geliyor dünyaya…

Sırasını savan kadınsa bir kız, bir adamsa erkek.

Yüzleri, isimleri ve hayatları farklı olsa da o boşluk doluyor.

Bu mevsimde neyin nesi olduğu belli olmayan yağmur yağıyor şehre

Tüm sokakları denize çıkan mahallenin kıyısına iliştirilmiş bir balık lokantasının sundurmasında hayaletlerimle oturuyorum.

Üzerime sinen yalancı rehavet, kovadaki balığın çaresizliği, muşamba kalitesizliği…