Hayat ne kadar zor olsa da, sen yaşamayı bırakma.

Hayat zor. Şartlar ağır. Yaşamak giderek zorlaşıyor. Evet, haklısın ama; ne olur yaşamayı bırakma!

" İnsanlar giderek kötüleşiyor " mu dedin? Duyamadım seni...

Evet, belki... Bir yandan kötüleşirken birileri; insanca yaşayanlar öte yanda... Dön bak sağına, soluna... Kötüler kadar, iyilerin de olduğunu göreceksin...

Bir yanda kan, şiddet, gözyaşı... Caretta severler, onlara inat, yaşatmaya çalışıyor kaplumbağaları...

Tabii ki ben de gördüm; üzerine silah doğrultulan, o Suriyeli bebeği... Ama insanca haykıranları, isyan edenleri de farkettim...

İnsanlık giderek ölse de... Tükenmedi henüz soyumuz... Ondandır dünyanın temelli batmayışı...

Birileri katlederken teker teker sokak köpeklerini; başkaları yaşatmaya çalışıyor tüm canlıları...

Sonsuz, soysuz bir doğayla hayvan katliamı yaşanırken dünyanın bir yerlerinde; doğal yaşamı korumak isteyenler, 7/24 nöbette; neredeyse hiç uyumamacasına...

Savaşlar, silahlar ölüm kusarken yeryüzüne; leylek yuvalarını kurtaranlarla, yavru ayıları, yaban ördeklerini koruyanlar da insan...

Unutma ki, kötüler kadar iyiler de var dünyada... Fenayı gör ammma... Güzeli de görmezden gelme. Yaşatmaya çalışan onca insana inat; ısrarla kıyametleri seyretmek, sadece yüreğini acıtır. Arada bir de, öbür yana çevir başını... İnsan gelip, insan gidenleri de görebilirsen bu dünyadan; bir umut kalır yüreğinde; yarına dair...

Milyonlarca insan, para için birbirini yerken; maddiyatı elinin tersiyle itenleri de gör... Hani o İnadına insan kalmaya çalışanları...

4/3'ünden çoğu sularla kaplı dünyayı; toprakla doldurmaya çalışıyor geri zekalı!... Denizin, vakti geldiğinde, ondan çalınanları bir bir geri aldığından habersizdir; cahilin önde gideni...

Kaç üniversite bitirirse bitirsin; tınnnn! Nato kafa, nato mermer amcada! Deniz kadar aklı olmayanın, boylayacağı dip, malumudur akıllının... N'olur tasalanma sen!...

Herifin biri, binalarla köprülere feda ederken doğayı; toprağı elleriyle kazıyor öteki... Santim santim, milim milim... Binlerce yıl ötelerden " Biz buradayız! " sesi gelir kulaklarına; o güzel, o emekçi kadının...

Bir yanda insanüstü bir hassasiyetle korunurken dünya; ötede, barbarlığın kitabını yazıyor diğerleri...

Ve unutma ki, iki tarafta insan... İki tarafta insanlığı temsil eder bilmeden...

Önemli olan, tarafını seçmen... Korkma, yalnız değilsin.

Kötüler kadar iyiler de var alemde... Sen ne yana gidicen; onu deyiver hele!

İyilikte, kötülükte yüreğinden gelir kişinin...

Dinle bakalım yüreğini; o ne tarafa çevirmiş yüzünü?...

Milyonlarca yüzsüze inat; hırsla kol kanat ger hayatı yaşamaya...

Kanat ger ki, bitmesin, gitmesin insanlığımız...

Kanat ger ki, umudu olasın yarınların...

Ve hayat ne kadar zor olsa da, sen yaşamayı bırakma. Taaaa ki zamanı gelip, o seni bırakana kadar.

Bize düşen, hayatın hakkını vermek...

Yaşıyorsan her anı dolu dolu, bak, ne güzel bir hayatın oldu.

Hepimizin derdi mutlu olmak değil mi?

Her insanın ölümü, kendi kıyametidir.

Ne kaldı kıyametine şunun şurasında?

Sen iyisi mi hayatını yaşa.

Tamam mı abisi? Tamam mı ablası?

Aslolan insanca yaşamak... Gerisi laf... Gerisi yalan...

İstersen, bi de bu dünyadan gidenlere sor bunu...

Var mıymış o gidişin dönüşü?

Velhasıl, yaşamak lazım... Hem de dibine kadar.

Bi düşün istersen...

Belki de ben yanılıyorumdur. Ne dersin haa!

Var mıymış ötesi?

Not: Yazıda kullanılan görsel internetten alınmıştır.