Her hayat bir makale

Hayat bir makale gibi. Giriş bölümünde doğuyoruz, gelişme bölümünde çocukluk, gençlik, olgunluk ve yaşlılık sürecini yaşıyoruz ve sonuç, tabii ki hepimiz için değişmeyen ölüm ile dönüşüyoruz. Makalenin içeriği, yazarın ya da yaşayanın seçimlerine göre değişiyor. Hiç bir makale ya da yaşam bir diğeri ile aynı değil. Benzerlikler tabii ki var. Ne de olsa "yazılmamış hiç bir hikaye kalmadı" demişler. Ancak hiç bir kahraman da diğeri ile aynı değil. Farklı tepkiler, farklı sonuçlarla karşı karşıya kalıyoruz. 

Aslında bir güne bakınca, gün de makalenin kısa versiyonu. Sabah giriş, öğle, ikindi, akşamüstü, akşam gelişme ve sonuç geceye gebe.

Olaylar da öyle. Ne zaman başladı, neler oldu ve sonuca nasıl ulaşıldı? 

Hayatta yaşadığımız her şey bir yazarın kaleminden dökülme. Ha bire yazıyoruz. Öyle ya da böyle. Makaleler dizi dizi. Bazılarını anlıyoruz, bazılarını fark etmeden, kaçırıyoruz. 

Bir arkadaşınızla ilk tanışmanızı düşünün mesela. Çocukluk arkadaşınızla, ya da sevgiliniz, eşinizle. O ilk bakış, ilk "merhaba", ilk el sıkışmayı hatırladınız mı? İşte size o ilişkinin giriş kısmı. Sonra aradan geçen yıllar, paylaşımlar, üzüntüler, sevinçler, küsmeler, barışmalar. Belki çocuklar. Gelişme bölümünde neler yaşanır neler. O sizin için önemli olan her kim ise, aranızdaki iletişimin size getirdikleri ve alıp gittikleri. Şöyle bir daldınız mı geçmişe? "Ah o günler!" dediniz mi? 

Şimdi o kişiyle hala görüşüyorsanız, sizin makalenin de hala gelişme bölümündesiniz demektir. Hala yazma şansınız var, bazı bölümlerini düzeltme şansınız var demektir. Yok bir şekilde koptuysanız, makale sonuçlanmış ve yazılacak bir şey kalmamıştır. 

Oturduğunuz yerde şöyle bir geriye yaslanın ve hangi makaleleri yazdığınıza bir bakın. Bitmiş makaleler, yeni yazılacaklara ışık, devam edenler ise, düzeltmelere açık. 

İyi yazmalar...

Çimen Erengezgin