Hiç ama hiç aklımdan çıkmadı!

Aklımda, meğer yazacak ne çok konu birikmiş ama konu, nereden başlayacağım şaşkınlığı. Malum bir yılı geçkindir, bloğa girip yazamadım, mutlaka önceliğimiz sağlık fakat yazmak hiç ama hiç aklımdan çıkmadı! İki gün önce sayfama bir şiir ekleyerek tekrar adımımı attım, şiirimde; Gazete haberlerinden yola çıkarak, sitemimi dile getiren 'satirik' yeren bir şiirdi..

 

Son zamanlarda, büyük bir ahlaki çöküntü yaşanıyor, özellikle de küçük çocukların kaçırılıp tecavüz edildiği! Kime, kimlere güveneceğiz? Bu devirde oturana ekmek mi var, ebeveynler çalışacak, çocuklar kreşe gidecek, komşuya bırakma faslından ise ivedilikle geçmek gerek! ''Zaman'' ile ilgili yüzlerce şiir yazdım, çünkü zamanın kendisiyiz böylelikle de içindeyiz..

 

Dünyanın cılkı çıkmış, pedofil sadece Türkiye de değil fakat, ben bunu hastalıktan ziyade, bir başı boşluğun hezimeti olarak görüyorum. İşin içinden ' Ben çocuklara hastayım, yapacak bir şey yok, beni toplum böyle kabul edecek' çıkıyorsa! Gerçekten dünyamız pedofillere yeniliyor demektir. Daha önceki yazılarımda ahlaki çöküntünün olduğunu yazarken, üzülerek görüyorum ki, hızla tırmanıyor! 10 Yıl öncesinden hayıflandığımız her bir örneği şimdi kanıksıyorsak eğer, 10 yıl sonrayı düşünmek dahi istemiyorum! 

 

Okumak, eğitimli olmak, değer yargılarımıza sahip çıkmak!  Toplumumuz, ilkel, cahil, namussuz karakterlerle yapısını bozmamalı, en azından bu tür insanlara mahal vermemeli, şüphe duyduğunda ise cezasını kaba kuvvet göstererek değil, 'şahsına münhasır' bu değersizleri polise haber vererek cezalandırmalı. Sevgi ve saygılarımla..