Hoşgeldin

Kelimeler dökülüyor bazen dilinden, dağılıyor etrafa toplamaya çalışıyorsun yerden. Kelimeler ağır, kıpırdatamıyorsun. Kıpırdayamıyorsun bazen. Misafir de var kalbinin kapısında; için kıpır kıpır, içinde bir yorgunluk. İçin için çelişiyorsun kendinle. Böyle merhaba demek olmaz. Her yer her yerde, zaman yok. Son gücünle kalkıyorsun ayağa, devirip cümlelerini, içi boş büyük ceviz dolaba tıkıyorsun ne varsa. Dolaba koyduklarını unutuyorsun. Ne vardı acaba? Hatırlamadığın zamanları yaşamamış gibisin. Kilitliyorsun dolabı, sırtını dayayıp derin bir nefes alıyorsun. Bugün sanki ilk günün… Aynaya son kez bakıp açıyorsun kapıyı. Gülmek geliyor dudaklarına, tebessüme yetiyor. Hoş geldin…