İnsanlar özgürlük uğruna ölür!

Aziz Yıldırım’ın gözaltına alınması ile başlayan şike soruşturmaları halen devam ediyor. Ne kararların çıkacağı ve kimleri nasıl bir akıbetin beklediği konusunda herkes -şüphesiz kendi gönül verdiği takımın penceresinden bakarak- farklı değerlendirmeler yapıyor. 

Önümüzdeki süreçte hangi kararların çıkacağı henüz netlik kazanmamış olsa da, hatta hangi kararlar çıkacak olursa olsun, sporseverlerin önemli bir bölümünün hemfikir olacağını düşündüğüm sonuçlara sanırım çoktan ulaştık: 

1- “Her ne olursa olsun şampiyon olmak” hedef ve söyleminin aslında büyük bir yanılgı olduğunu öğrendik. 

2- Şampiyonluğun önemli olduğunu, ancak her şeyden kıymetli olmadığını öğrendik. 

3- Köklü kulüpler için en önemli şeyin “şanlı tarihleri” olduğunu öğrendik. 

4- Şikenin, en büyük zararı, alın teri ile mücadele eden futbolculara verdiğini öğrendik. 

Umarım yakın gelecekte “spor”u spor olarak görmeyi öğreniriz. 

Umarım “yenilmenin bile keyif olduğunu ve keyfini çıkarmayı” öğreniriz. 

********** 

İzlemiş olanlar bilirler, başrolünü Mel Gibson’ın oynadığı Braveheart (Cesuryürek) filminin son sahnesinde, yapılan onca “ihanetini itiraf et” baskısına rağmen Mel Gibson son nefesini verirken şöyle haykırmıştı: Freedom! (Özgürlük!) 

İnsanlar özgürlük uğruna ölür! 

İnsanlar kulüpler uğruna ölmez, ölmemeli! 

Yıllar önce duyduğum bir söz ise şöyle diyordu: “Gerçeği söylemek demek, özgürlüğe yeniden hayat kazandırmak demektir.” 

Gerçeğin gün yüzünde olması, özgürlük ile paralel yürüyen bir kavram sayılabilir. 

Liglerimizin özgür olabilmesi için tüm olayların aydınlanmış olmasını diliyorum. 

Özgürlüğün ne kadar önemli olduğunu en iyi anlayacak kişiler, onu kaybetmiş olanlardır. Şu anda özgür olmayanların özgürlüklerine kavuşmalarını diliyorum. 

********** 

Yazarın olabildiğince fanatizmden uzak naçizane notu: 

“Darağacında olsam bile, son sözüm Fenerbahçe!” sözü, Fenerbahçe’nin bugünlere gelmesine sebep olan bir afyondur. Fenerbahçe veya Galatasaray adaletten, şereften ve değerlerimizden daha önemli değildir, olmamalıdır. Kulüpler veya takımlar hayatımızdan daha önemli değildir. Böyle gördükçe asabileştik, empati yeteneğimizi kaybettik, hiç yoktan düşmanlar yarattık. Bu cümleye yüklenmek istenen mecazi anlamlardan bahsedecekseniz eğer, ben almayım.