İnsanların birbirine karışmaya hakları vardır

Yani aslında yoktur ama olsa iyi olur. Başkaları hayatımıza karışınca hep bizi engelleyeceklerini, vazgeçireceklerini ya da yanlış yönlere götüreceklerini düşünürüz ama bazıları bizden daha donanımlı olabilir.

Sevmeyi bilen biri bana karışsın mesela; yaşamayı, mutlu olmayı bilen…

Bir insana kendi fikirleri, duyguları yetmez. Kişi hayatının yarısından çoğunu dışarıdan alır. Sorun alması değil aldıklarının istek ve ideallerine uygun olması.

Başkalarıyla da zaten bu yüzden dost oluruz. Yoksa dostumuz bize para vermiyor yani…

Hayat karmaşıktır, insan bir yerde mutlaka şaşırır. Bu nedenle bazen hepimize uyaran, yol gösteren gereklidir. Ve yedi milyar insan dünyaya dağılmış. Karışmazsak çoğu yolunu şaşırır kaybolup gider.

Yanlış yolda olduğunu düşünüyorsan yolunu gösterecek fakat yolda nasıl yürüyeceğine karışmayacaksın. Bu ayrıntı çok önemli; Ne? Sorusuna cevap verecek (gerekiyorsa elbette) Nasıl? Sorusunun cevabını ona bırakacaksın.

Biz nasıl yapması gerektiğini de söylüyoruz; sana ne ya, nasıl yaparsa yapsın! İnsanlar ne yapacağını bilmeyebilirler; ama nasıl yapacağını bilmek, bilmiyorsa öğrenmek zorundadırlar.

Sorun başkalarının hayatına karışmak değil, karışmanın ölçüsünü bilmiyoruz. Artı suçluyoruz, aşağılıyoruz; bu böyle mi olur, niye böyle yapıyorsun, bilgisizsin, beceriksizsin… İnsanlar bunun için bana karışma diyor.

Hayat aslında birlikte yaşanır; benim yaptığım şeyi birlikte yaparsak daha anlamlı olur. Yalnız başıma dağlara çiçek toplamaya gitsem… “Ben de geleyim… Çiğdemleri sen toplarsın, menekşeleri ben” gibi, ya da “Ben kazanı tutayım sen çorbayı kâseye doldur”

Herkes her şeyi kendisi yapabilir… Kimsenin kimseye ihtiyacı yoktur… Ama olsa daha iyi olur… Hatta bunu siz kendiniz yaratabilirsiniz, “Bebeğimi banyo yaptıracağım, yardımcı olur musun?” Amaç burada yardım değil hayatı paylaşmak…

Başkalarının hayatına karışmak kendi hayatına karışılmasının da yolunu açar. Biraz da bunun için önemli; “Bak ben sana karışıyorum, sen de bana karış”

Kimseyi hayatınıza karıştırmayın, kendiniz pişirin kendiniz yiyin; böyle paylaşım olmaz ki, yaşadıklarımıza diğer insanları ortak etmeliyiz.

Yani başkalarının hayatına karışmayı bu anlamda önemsiyorum. Lakin tatlı dilime rağmen ketum bir görünüşüm var, insanlar beni ciddi biri sanarak yaklaşmıyorlar; ama ben şapkamı düşürmelerini cımcıklamalarını istiyorum; kel başım görünmüş umurumda değil!