İyilik Kötülüğe Daima Yenildi Çünkü İyilik Güç Değil Temenni

İnsanlığın en büyük hatası dünyayı iyilikle kurtarmaya çalışması, oysa biliyoruz ki iyilik bazen kendini bile kurtaramıyor.

İyiliğin silahı yok ki, iyilik orduları mı var, nasıl yeneceksin? Kötünün silahı da var ordusu da… İyinin silahı iyiliği, tamam ama sadece iyilere söker.

Temenniyle kurtuluş mu olur, dualarınız Waterloo’da bitti.  Gücü duaya temenniye yetiyor naspın! Ama ortada da bir gerçek var, kaybediyoruz! Bu işin dilekle temenniyle (sevgiyle, umutla simitle) olmayacağını anlayan Zaloğullarının kılıcını köreltiyorsunuz. Ben olsam dilek dilemeyi yasak ederim, melekseniz göklerde kanat çırpın, dünyanın işlerine karışmayın!

İyilik hastalıktır aslında, yaratılış icabı insan iyi olabilir, kötülüğü ve kötüleri yenmek gerektiğini bilmeleri lazım, bilmiyorlar!

İyilik ve iyiler bizim yumuşak karnımız, kötülük orduları bu cenahtan yıkıyor kalelerimizi!

İyi değilsen kötüsün denemez, arada üçüncü bir gurup var ve bence insanlık bu tayfadan zuhur etmeli. Yani iyilikte de kötülükte de sorun var, zaten bunları biz icat ettik, ilk insan iyi de değildi kötü de, keşke öyle kalsaydık!

Ama kime anlatıyoruz; iyiler, sevgi çocukları ve umutçular çiçeklerden bir ordu kurmuşlar dünyayı kurtaracakmışlar! Hahayyy güleyim bari!