İzmir Güzelbahçe Yelki'ye düşen intihar ateşi...

   Her şey seninle birlikte gitti. Zümrüt renkli yağmurlar, Çocukluk hikayelerim. Birkaç imkansız düş ve pembe-beyaz kokan tüm çiçekler...

   Ölüm haberini aldığımın ardından sayfasına son yazdıklarındandı. 

  Güzelbahçe Yelki köyüne ateş düştü. Bir anne ölüp ölüp diriliyor,  dirilip dirilip ölüyor. Hangi anne evladını asılı olduğu ağaçtan indirip  kucağına almaya dayanır. Hangisi daha ölüydü o an ?

 Daha 22 yaşında gencecik ama hayattan çok çabuk vazgeçmiş. 4 Senelik kamu yönetimi mezunu. Geçen sene babasını kaybetmiş. Babasıın ardından depresyona girmiş. özlemler sıralamış. Baba özlendimi , özlem çörekleniyor yüreğe sızım sızım sızlıyor o an ki acının tarifi yok. Derin yaşayanlar ölsem yanına gitsem der ölmekten de korkmaz hatta usul usul hazırlanır. 

 Apartmanlarının yakınındaki marketçiden alış veriş ederken aşık olmuş. Marketçi kızımızı istemiş fakat marketçinin alışkanlıklarından dolayı aile kızını  vermemiş.  Onayı alamayan marketçi ile kızımız arasında ayrılık olmuş.

   G.A. bunaldıkça yazmaya başlamış. Son yazdıkları içerisinde kendini en çok ele veren cümleler  ^^ ölüm de ayrılık mıdır ? , Sevenler birbirinden nasıl ayrılır ^^ ?

   Artık uzaktan sever, uzaktan anlatır, uzaktan özler ama yakınen ölür olduk.

  Etrafındakilere '' beni çok üzmeyin bak bir gün sallanırken bulabilirsiniz .  İnstagramdaki resimi altına ise '' ablalarım, ağbilerim ben gidiyorum kendinize iyi bakın, hakkınızı helal edin '' yazmış. Kimse ne anlamış ne de ne demek istiyor ?  nereye gidiyor bu kız ?  demiş.

  Aslında herkes kendi dünyasında yaşıyor dış dünyayı taşlıyor.

  Birgün elinde kocaman bir iple eve gelmiş. O iple nasıl intihar edeceğinin planını tamamlamış.  Kimse anlamamış ve kimsenin aklına intihar edeceği gelmemiş.  Oysa gelmeliydi kızımız kayıpları üst üste yaşamş ve  hayatında O'na nefes aldıran  iki anlamı iki adamı kaybetmiş. 

  G.A. almış olduğu iple önceden planlamış olduğu şekilde evlerinin bahçesindeki ağaca gülüşlerini , geleceğini , sevdiklerini asarak intihar etmiş.

 G.A. nın paylaştığı   ^^ gülüşüyle  hayat veren gidişiyle can alır ^^ cümlesi çok şeyi anlatmaya yetiyor da gücümüz çoğu şeye yetmiyor demek ki.

   Lütfen çocuklarımızı tanıyalım. Hayat o kadar basit ki bu basitlikte şaşanın derdinden , etrafını, kadın kocasını, koca karısını, anne-baba çocuklarını , çocuklar büyüklerini göremez oldu.

   Daha dün 16- 20 yaşındaki çocuklarda birşeyler oluyor konusunu konuşuyorduk. Ya kaçırılıyorlar, ya kaçıyorlar yada intihar ediyorlar ! Hayatı kısa kesmek , pes etmek niye ? Çocuklarımız neden bu duruma geldi ? Eskilerin 90-100 yaşındakileri hala yaşamak ister ama bugünün gençleri hayata doymuş hatta bımış. Neden ?

  Şimdi ...

  Bir kadın ağlıyor  uzaklarda

  Elleri yalın ayak

  Yüreğinde kızının sevgisi, özlemi

  Kulaklarında sesi

  Bir anne ! anne ölmekte ! ölüp ölüp dirilmekte şimdi !

  Çocuklar anneleri ile gider. Anneler çocukları ile...