Kadınlar, varlığımızın teminatı laikiliktir.

Yakın zamanda başımdan geçen bir olayla başlamak istiyorum. Sabah, saat yedide işe gitmek için dolmuşa bindim.  O gün akrabalarımın özel bir günü olduğu için gece  sadece bir saat uyumuştum. Gayet sakin bir şekilde yol ücretimi ödeyip şoförün arkasında boş olan koltuğa oturdum ve "ne kestirirsem kardır" diyerek uyuklamaya başladım; ancak şoför binen yolculara sert ve kaba davranıyor, hatta bağırıyordu. Bu tavrını sürdürmeye devam edince dayanamayıp "yolculara daha nazik davranıp, sesinizi yumuşatır mısınız, onlar sizin müşterileriniz" dedim. Sanki hakaret eden benmişim gibi şoför bana da bağırmaya başladı, tabii karşılığını verdim ama durmadı ve ağzındaki baklayı çıkardı. "Bayan olmasaydın görürdün sen, dua et bayansın" dedi. O an kan beynime sıçradı, genelde sakin yapılı biriyim ama bazı sözler benim bam telimdir, o tele basıldığı zaman kendimi kaybederim. İşte "sen kadınsın, kadın başınla diye başlayan cümleler" beni en fazla öfkelendiren sözlerdir. "Dua et bayansın" sözünden sonra yumruğumun sıkıp hışımla ayağa kalktım ve tam şoförün başında yumruğumu sıkılı tutarak, "ne yapacaksın sen bana, yap da görelim hadi" dedim. Yan tarafımda ayakta duran bir erkek de şoförden yana tavır koyup, "kadın başına ne bağırıyorsun be" deyince öfkeli bakışlarım ona yöneldi ve suratına dik dik bakarak "kes sesini senin o suratsız suratını dağıtırım" dedim. Nasıl öfkeyle baktıysam adam korktu ve sesini gerçekten kesti ama ben bir kez öfkelenmiştim onca sessiz koyunun için bağırmaya devam ettim, "ben burada sizin hakkınızı savunurken siz bana arka çıkacağınız yerde, şoföre sahip çıkıp, sen bize böyle davranmaya devam et biz senin arkanda olmaya devam ederiz, yeterki bir kadın konuşmasın, siz koyun gibi paranızla azarlanmaya, güdülmeye alışmışsınız, ne haliniz varsa görün" dedim. Yerime oturdum ki, şoför konuyu kıyafetime getirip, "sosyetik kıyafetlisin, beğenmiyorsan taksiye bin" dedi... Ondan sonra ne söylediğimi ben bile hatılamıyorum. Sevgili okuyucular, "sosyetik kıyafet" denilince kesinlikle abartılı bir kıyafet giydiğim düşünülmesin( ki  istediğimi giymekten çekinmem) ben öğretmenim, mesleğime saygılı bir şekilde giyinmeyi tercih ederim; o gün de üzerimde, lila rengi kumaş bir pantolon, krem rengi bir gömlek, üzerinde  krem ve lila karışık desenli bir fular vardı, hava yağmurlu olduğu için bütün bu kıyafetlerin üzerinde de gri renkli kısa bir pardesü giymiştim. Kıyafetimin detaylarını hayalinizde canlandırın diye veriyorum. Bundan daha klasik daha hanımefendi bir kıyafet olabilir mi? Haa ama saçlarım açık ve uzundu. Beni sosyetik yapan saçlarımın açık olmasıydı. Sözün bittiği yer burasıydı işte....

   Bütün gücümle haykırıyorum, kıyafet falan bahane, bu zihniyet kadınları sokakta, derste, sırada, otobüste, dolmuşta, okulda, işte görmek istemiyorr! Kadınları eve hapsedip köleleri haline getirmek istiyorlar. Şortlu hemşireye saldıran zihniyet şortsuzlara da otobüste dolmuşta saldırmaya devam ediyor. Eminim ki yüzlerce böyle örnekler yaşanıyordur bu ülkede, ben tecrübeli ve cebbaldim, tavrım onları korkuttu ama  bu olayın genç bir kızın başına geldiğini düşününsene şoför ve diğer yolcular tarafından parçalanırdı o kız. bu olayın hangi şehirde geçtiği önemli değil, Türkiye'nin hemen her yerinde aynı zihniyet olduktan sonra.

  O günkü duyduğum öfke, kan dolaşımım hızlandığından beni diriltip günümü kurtarmıştı ama tepkisiz kalırsak hayatımızı bu zihniyetin elinden kurtaramayacağız. Kadınlar varlığımızın bir tek teminatı var, o da biz kadınların hiç bir mücadele vermeden Atatürk'ün önümüze sunduğu laikliktir. Hiç değilse bu laikliğe sahip çıkarak mücadelemizi verelim. Bu ahlaksızların daha fazla hayat tarzımıza müdahale etmelerine izin vermeyelim. 

    Biz kadınların birinci ve öncelikli sorunu laiklik için mücadele etmektir; varlığımızın sigortası "laiklik, laiklik, laiklik"tir....