Kalan borcuna mahsuben

Ey şair söyle neden gözlerin yaşlı

Nedir bunca tasan gamın

Korkma ölümden sonrası borcun için

Arkanda kalan borcun için

Ödenir bir türlü

Ödenmezse de ahirete kalır be şairim

Bunca yıldır az şiirlerin için üzül

Borç için alınmaz şiirlerin bil

Kalan borcuna mahsuben

Şiirleri alındı demez kimse

Böylesine şiirden anlamayan

Şairin gönlünden akan ırmaklardan su içmek istemeyen

Şair gözü ile dünyaya bakmak istemeyen

Şairin sımsıcak yüreği ile kışın soğukta kimse ısınmak istemez

Yüz binlerce insan var

Sen bunlara üzül

Dünya böyledir şairim

Kalır bir köşede şiirlerin

Ya da atılır bir mahzenin bir köşesine

Ya da bir çuvalın altına

Ya da bir fakir ısınmak için atar sobasına

Ya da şiirden anlayan bir şiir dostu okurun eline geçerse okur

Alır gönlünde saklar

Sen borcun için üzülme be şairim

Öldükten sonra borcuna mahsuben şiirleri alındı denilmez

Hem üzülme be şairim

Onlar kaybeder

Onlar hep yanılır

Aşk ile yanan gönülde mısra mısra dökülen hecelerin

Aşk ile dökülen gözyaşı ile ıslanarak kaleme alınmış

Şiirlerden anlamayan çıkmaz ise boş ver şairim

Bir okuyucun çıkar alır koynunda saklar

Sen üzülme borcun için şiirlerin için

Sen yazmana bak şairim

Çıplak geldik

Çıplak gideceğiz

Mehmet Aluç