Kendisi kendine yetmeyen, yedi milyar insanın içinde de yalnızdır

Sen dünyaya yalnız gelmedin mi kardeşim; üstelik yalnız ölmeyecek misin? Nedir bu “yalnızım, yalnızım” şarkısı. Koskoca Allah bile yalnız; hâşâ Allah’ın arkadaşı mı var! Söyleseydin anana ikiz doğursaydı, üçüz, dördüz… Bıktım bu yalnızlık şarkılarınızdan!

Sen yalnız değil yetersizsin; tek başına bir hiçsin. İnsanlarla adamsın, diskolarda madamsın. Hani yeryüzünde tek başına kalsam yaşarım diyorum. Yalnızlık dediğin şey nedir ya! Yalnızlık deyince insanların olmadığı (ya da sevdiğin kimselerin) durumu kastediyorsun değil mi? Koca dünya noluyor; evren, yıldızlar…

Bir kişi yalnızlıktan şikâyet ediyorsa o, birileri olmadan yaşayamayacak kadar aciz demektir. Ben çok yalnız kaldım. Ömrümün on yılı yalnız geçti. Hapiste miydim? Hayır. Ben seçiciydim. Yarısı öyle gitti. İnsanlar da seçiciydi, beni seçmediler; diğer yarısı da öyle gitti. Kıçımın üzerine yattım, kibrit kutusu attım!

Yalnız kalmak istemiyorsan kötüye, yanlışa, eksiğe razı olmak zorundasın. Sen böyle değilsen niye razı olasın ki yalnız kal daha iyi. Sorun yalnız olman değil, kendini çoğaltamıyorsun.  Her şey insanlarla yaşanmaz. Bezen fantezilerdeki kadın komşunun dulundan daha fazla mutlu eder insanı; hiç değilse ayakları kokmaz!

İnsanlarla ne yaşıyorsunuz ki siz? Bir bardak limonatayı yalnız içemiyor musun? Yalnız ne yapılır? Ne yapılmaz ki. Benim hiç arkadaşım yok, olmadı da. Ama bugüne kadar belki bin defa hayatın bir yerlerinde hiç tanımadığım insanlarla konuştum. Onlara arkadaşım ol demedim. Tanışalım demedim. Çünkü arkadaşım ol, tanışalım dediklerim bilmediğim bir nedenle köpek yavrusu gibi kapılardan kovdular!

Meçhul dostlarım, hayatın içindeki insanlar (tanışalım, arkadaşım ol demediğim bir gün bir yerde karşıma çıkan, selam verdiğimde alan, tatlı bir merhaba, iki çift sohbet,  kısacık bir an ve bir daha karşılaşmamak üzere ayrıldığımız hayat dostları) akrabalarımı bile tanımam, çevremdeki çoğu insan adımı bile bilmez –bunda benim suçum yok/onların arkadaş olma/ tanışma/ konuşma kriterleri farklı; paran olacak, mevkiin şöhretin olacak falan. Ben ise bunun için insan olmanın yeterli olduğunu düşünüyorum- Yani hayat bu, dünya böyle; Angelina Jolie’nin etrafında milyon kişi var, senin bir kişi bile yüzüne bakmaz. Sittirsin gitsin, yalakalar bakmasın zaten! Buna mı üzülüyorsun? Onlarla birlikte olacağıma köpeğimle oynarım!