Kim seçebildi ki hayatını

Saat 12 yi gösterdiğinde hepimiz içimizdeki insanları kusmaya başlıyoruz. Seven, pişman, umutlu, deli, korkak, neşeli, üzüntülü.. bıraksak belki böyle uzayıp gidecek. Oysa yastığa başımızı koyduğumuzda tek derdimiz yine kendimiz oluyoruz. Parçaladığımız umutlarımızda tek parça olarak kendimiz kalıyoruz. Oysa hayatı yaşamak varken, biz hayattan vazgeçtik. Her sabah neden ölümden uyandığında şükretmiyorsun, sevinmiyorsun bu mucizeyi görmemek için neden her sabah açtığın gözlerini kapatıyorsun, neden? Nedenini kendine sormamak için kim bilir neler yaptın...

Artık yapma çıkar kafandan hayatı yaşa, kendini sev, yalnızlığını sev, çiçekleri sev, hayvanları sev, derslerini sev, sıkıntılarını sev evet bırak bu liste böyle uzayıp gitsin hayat gerçekten kısa buna kendini inandırmak istiyorsan 1 saat gözlerini kapat ve ölümü düşün. Azrail'in yanında olduğunu ve birazdan canını alacağını düşün, düşün ki hayatın kıymeti, insanların kıymeti, senin şikayet ettiğin ne varsa gözlerinin önüne gelsin sev onlar ne olacak hiçbirşey kaybetmiyeceksin ama emin ol çok şey kazanacaksın çünkü ben kazandım :)

Cemal Süreyya'nın da bize anlattığı gibi;

Hayat kısa 

Kuşlar uçuyor 

...