Kuralları yıkma vakti!

Hayatın kuralları vardır, yüzyıllardır süregelen ve toplumun neredeyse tamamı tarafından kabül gören... Doğduğumuz günden beri bu kurallarla yaşamamız gerektiği işlenir bilinçaltımıza. Öyle ki biraz yoldan çıkmaya başlasak hemen müdahale edilir. Çünkü yapmamız gereken, bizim için çizilen sınırlar içinde ve doğru diye tabir edilen yolda yarışı birinci tamamlamamızdır. Bütün bir hayatımız boyunca bu yarışın galibi olmak için varımızı yoğumuzu ortaya koyarız ve sonuç hüsran... Geriye dönüp baktığımızda gördüğümüz tek şey boşa geçmiş koca bir ömürdür. Bunun sorumlusu olarak kendimizi görür ve yine toplum dayatması eşliğinde cezamızı keseriz. Kendi ipimizi boynumuza kendimiz asar, ayaklarımızın altındaki tabureye de hevesle vururuz. İşte ''doğru yaşamak'' denilen zırvalık bundan ibarettir. Fakat kime göre, neye göre doğru?

Bugüne dek hepimiz kuralları iyi öğrendik ve artık beynimize adeta bir çivi gibi çakılmış bütün bu kurallara, dayatmalara son vermenin vakti geldi! Yıllardır tanıdığımız insanların kurduğu her cümleyle, özenle inşa ettiğimiz yüksek duvarlı hapishanemizden firar etme zamanı! Kimse gelip bizi kurtaramaz. Kurtuluşumuz için gereken güç zaten bizim içimizde. Şimdi beklemeye devam ederek gücümüzü ziyan mı edeceğiz, yoksa herkesin gücümüzü görmesine izin mi vereceğiz?