Lcw

Son zamanlarda tüm ülke olarak teröre karşı bir teyakkuz halindeyiz.

Genel Kurmay Başkanlığı emir verilsin girelim. Başbakanlık sabrımız kalmadı. Halk bayraklarla sokaklarda şehitler ölmez. Tek vücuduz.

Bir adım ötesine geçtik, insanları tedirgin eden basın aslında asker ve siyasilerin sakin kafayla ve işi bitirecek esas çözümle bir şeyler yapmasını engellemek için mi bu baskı ve tahşidat yapıyor.

Neden aklıma geldi. Tüm batı basınında ister otokontrol deyin ister baskı devleti yıpratacak yayınlardan çekinirler. Hatta küresel ısınma, deprem geliyor gibi tahminleri bile bizdeki gibi televizyonlarda şarkıcı, türkücü ve araya karışmış bir bilim adamıyla tartıştıklarını göremezsiniz. Ya kan akıtmaları. Kesinlikle ıraktan gelen her ceset için ABD, İngiltere, Avustralya vs. bayraklı tören düzenleseydi şu anda hiçbir ülkenin tek askeri kalmamalıydı Irakta ama hala oradalar ve hala askerleri ölmeye devam ediyor.

Sebep petrol olsun, orta doğuya hâkim olmak olsun, sıcak denizlerde egemenlik olsun, eski dünya karalarını kontrol altında tutmak olsun önemi yok. Basın her zaman gerçekleri yazamaz. Bizde buna kısıtlama getirilmesi istendi ama Danıştay hayır dedi.

İkiz kule baskınında, İngiltere metro patlamasında tek kan gören var mı? Ülkenin polisi, itfaiyesi, doktoru olay yerinde. Güvenlik şeridi oluşturulmuş ve devlet olaya hâkim. Bizde tam aksi, doktor nerede, itfaiye gelmedi tartaklandı, polis zanlıyı yakalayamadı ama neden bunlar yazılıyor gerçek olduğu takdirde diğer batı ülkelerinde de gerçek, onlar neden yazamıyor. Hayır, biz halkımızı diken üstünde tutmaktan hoşlanıyoruz.

Bunun çözümü toplumu germek için yazı ve resim sergilemekten kurtulup, ülkemiz için eksik ve yanlış olan şeyleri gündeme taşıma ve hatırlatma türünden haber yapmakla mümkün olur diye düşünüyorum. Çünkü hiç haber yapılmaması ve araştırılmaması hatalı işlem ve çalışmaların devam etmesini netice verebilir. Ama sular kurudu, çöl sıcakları kavuruyor, ülke borç batağında, borsa çöktü, ülke satıldı, dolar fırladı haberleri okuyanı kışkırtmaktan başka işe yaramıyor, ayrıca haberle başlık arasında çok kere bağlantı bile kurulamıyor.

Daha titiz kamu görevi yapılması için ilköğretim den itibaren bilinçli gazeteci yetiştirilmesi gerekir, trafik dersi gibi medya ve iletişim dersi konulması daha çocukken topluma faydalı olmakla zararlı olmanın ayrımını öğrenmeye ihtiyacımız var.

İnternette halkın hassas noktalarını bilenler bazı milli şirketlerimize bile zarar verme çabasındalar, bunlar tamamen kasıtlı, LCW Kürt asıllı birine satılmış. Aslında Kürt olması önemli değil, yani sorun değil ama asıl mesele PKK ile beraber anılmış olan bir milletvekili olması. Doğru mu? Hayır. Neden yapılıyor Mark&Spencer gibi dünya gündemine oturan bir hazır giyim sektörümüz var da ondan.

Yani bakkal Ahmet bey için bu yazılsa ne çıkar, ama dünya markası olmuş bir ürününüz varsa bunu önce içerden size tokatlatma yoluna gidiliyor. “Çamur at izi kalsın” dan daha ciddi bir soğuk savaş taktiğidir, düşmanı yanıltan yanlış bilgi sızdırmaları. Düşman kim sevmediğiniz milli şirketler. O zaman siz kimi düşman seçtiniz bu milleti.

Bu konuda yazı yazmayı düşünmemiştim, ama LCW mahkeme yoluyla bile bu iftiralar 3 yıldan önce çözümlenemiyor şeklinde bir açıklama gazetelerde yayınlayınca çok üzüldüm. Benim de bir payım olsun haksızlığa karşı diye kaleme aldım. Bu markalar kolay kurulmuyor.

Muammer MURAT

10 Kasım 2007