Modern Yaşam İlişkileri

İnsanlar arasındaki bağların tekinsiz kırılganlığı, bu durumun esinlediği güvensizlik duygusu ve bu duygunun bağları bir yandan sıkılaştırırken, diğer yandan gevşek tutma yönünde kışkırttığı çatışan arzular, modern bireyin kısır döngüsünü oluşturuyor. Bireyselleşme’nin başıboş olduğu dünyamızda ilişkiler iki ucu keskin kılıç gibidir. Güzel düşler ile kabuslar arasında gidip gelirler, birinin diğerine ne zaman dönüşeceği bilinmez.  Çoğu zaman, bu iki hal, farklı bilinç düzeylerinde de olsa, bir aradadır. Modern yaşam çevresinde ilişkiler, en canlı, en dayanılmaz, en derinden hissedilen ve yaygın belirsizliklerin tezahürüdür belki de. Bu durum Bauman’nın tabiriyle ‘buyrukla birey olmuş’ modern bireylerin kişisel gündemlerinin başına ve dikkatlerinin merkezine niçin ilişkilerini yerleştirdiğini açıklıyor olabilir.

Modern yaşam ilişkilerinde, güzel ve kabus arasındaki çizgi o kadar ince ki birinin diğerine ne zaman dönüşeceği bilinmez. İlişkiler güvensizlik duygusu ve çatışan arzular üzerine kurulduğu için sürekli tüketilmekte, tutku gibi bağlılığı simgeleyen kavramlar, yeni ve farklı şeylerden zevk almak olarak karşımıza çıkmaktadır.  İlişkilerin uçlarda yaşandığı modern yaşamda, bireyler birbirini hızlı tüketirken haliyle kavramlarda hızla yer değiştirmekte, bağlılığı simgeleyen tutku yerini aşırı isteği simgeleyen şehvete bırakmaktadır. Yaradılışın incisi olan aşk ise cinselliğin duyurulmasıyla birlikte sürekli tüketilmekte. Peki ya modern yaşam ilişkilerinde kadının yeri neresi ? Kadın, bir zevk aracı, kadının bedeni ise bir zevk vesilesi. Modern toplum, kadını üniversiteye, devlet dairelerine kabul ederek, toplumsal hayatta katılması konusunda fırsat eşitliğini sağlamakta, pozitif ayrımcılık(?) yaparak onu özgür kılmaya çalışmaktadır. Ama ona yine bir zevk nesnesi olarak bakmaktan da kendini alamıyor. Yani kadın yine bir zevk aracı, bedeni rahat elde edilebilir şehvet objesi olarak durmaktadır.