- Kategori
- Edebiyat
Naftalin kokulu geceyi çeksem üstüme
Naftalin kokulu geceyi çeksem üstüme
Kuytudaki köyün gecesinde, sonbaharın ılık yağmuru usulca yağarken, bahçedeki tahta masanın başına otursam yine.
Sedir ağaçlarının hikayesini, sakız ağaçlarının şifasını, Eren Dağı'nın sesini dinlesem sarman kediyi severken kucağımda.
Uyusam o karanlık odadaki kocaman yatakta. Duvar boyu dizili döşekleri örten perde gibi, naftalin kokulu geceyi çeksem üstüme.
Nar bahçesinin az ötesindeki AkSU'nun sesini dinleyerek derin bir uykuya dalsam o eski köy evinde. Gök sularındaki rüyaya dalsam ve turkuaz kanatlı bir superisi olarak uyansam...
Sonsuzluğun neresinde duruyorsan, tam da onun merkezinde duruyorsundur.
Burcu Barış Künar