Nasıl bilgi üreten toplum oluruz?

Bilgi paylaştıkça çoğalır. Bana göre bilgi ekonomisine geçemememizin en önemli nedeni, bozuk ve adil olmayan Türk eğitim sistemi ile onun çıktıları. İnsanların bilişsel yetersizlikleri. Kopyacı bir zihniyet ve eğitim modeli var bu ülkede. Günümüz lise mezunu ilkokul mezunu seviyesinde, Üniversite mezunu eskinin lise mezunu seviyesinden doktoralı kişide üniversite mezunu seviyesinde çıkıyor. Eğitim kurumları para sayma makinesi yada ideoloji makinesine dönüşmüş durumda. Hal böyle olunca her şey sığ ve elit bir çevrede kalıyor. Ülkenin pırıl pırıl insanlarının beyinleri alakasız şeylerle dolduruluyor. Bu bireylerden fayda saglanamıyor. Tersine yük oluyorlar. Kısır bir döngü oluşuyor. İstanbulda ögretileni Hakkari, Artvin, Antalya, Erzurum, Diyarbakırda da  anında ögretmedikçe, bilgi bir kaç zümrenin tekelinde kaldıkça  bir yere varılamaz. Daha küçültürsek Taksim, Kadıköy, Leventte döneni varoşlarda (Dudullu, Gaziosmanpaşa, Tuzla vb) ögretmedikçe ve oralara götürmedikçe veya oradaki bireylere bahsettiğim çevrelerdeki kültürü, bilgiyi yükleyen bir yaklaşım olmadıkça bir yere varılamaz. Sonra Tüsiad gibi bir kaç elit zümre bu halkı koyun gibi güder.

Türkiye genelindeki İnternet Kafelerin birer oyun oynama, kızlarla chat yapma alanı olmaktan çıkarılıp yazılım geliştiren, oyun yapan, cep telefonu uygulaması geliştiren  alanlar haline getirllmesi gerekmektedir. Bilinçlendirmek ve faaliyetlerini çeşitlendirmek üzere İnternet kafe sahipleri  yönlendirilebilir. Gençlerin kullanıcı degil geliştirici olması gerekli. Böyle bir işi Üniversitler ve teknoloji firmaları vasıtasıyla hayata geçirebiliriz. Türk silahlı kuvvetleri ile birliktede yapabiliriz. Teknoloji firmaları SAP, IBM, MİCROSOFT vb digerleri tüm imkanları kapitalize etmeye çalışıyorlar.  Yazılım sanayicileri iş adamları dernegi ve diger bilişim STK ları eli ilede bunlar yürütülebilir. Önemli olan İstanbulun kalbinde 3-5 zengin bebesinin ve merkezi yerde yaşayan çocukların katıldığı lüx kokteyl salonlarında reklam ve PR kokan etkinlikler düzenleyip gösteri yapmak, 3-5 yaldızlı ingilizce kelime ile izleyici, dinleyici kitlesine kendini şaşşaklatmak degil seni var eden sana ekmek veren, kariyer veren ülkeye onun alt sınıflarına ulaşıp onları topluma entegre edecek şekilde kendini kurgulamaktır.  Her cafeye her askeri birliğe belli alanlarda uzmanlaşmış kişileri gönderip yazılımın olmazsa olmazı olan   temel İngilizce dil eğitimini de  kapsayan yetileri oradaki gençlere bu yetenekleri kazandırmaları gerekmektedir. Bu sosyal sorumluluktur  ve vatan borcudur. Türkiye yazılım ve bilgi üssü olabilecek kaynak, imkan ve zeka düzeyine sahiptir ancak politikaların ve bakış açılarının değişmesi gerekmektedir.   Eger bunlar yapılmazsa madde bagımlısı, suça kayan, toplumdan dışlanmış bireyler olarak topluma sıkıntı olacaklardır.