Okunası kitaplar.

Televizyon varken kimse kitap okumuyor derdik yakın bir geçmişe kadar.

Şimdilerde ise her birimizin cebinde bulunan akıllı telefonlar artık hayatımızın ayrılmaz bir parçası.

Yaşamımızı yönetmesine engel olamıyoruz, aramıza kalın bir set çekiyorlar maalesef!

Kaybolmaya yüz tutmuş değerlerimize tekrar kavuşmamız gerekiyor acilen!

 

Okuma alışkanlıklarımızla hepimiz sanırım öğrenim dönemlerimizde tanıştık.

Ancak okuduklarımız bir amaç içindi, hiç birimizin gerçek dünyasını keşfetmemize yetemezdi, yetmedi.  

Sonrasında uzak durmamız gereken popüler kitap türlerine yöneldik.

Öyle ya, siyasi konulara ne derece güvenilir bunun cevabı ortada!

Yalan dolan ve entrika!

Kimi romanlar ise acı, dram dolu, insanı karanlığa sürüklüyor, kimileri şiddet çağırıştırıyor.

 

Sonuçta hepsi en sonunda aynı yere çıkıyor.

 

İşlenilen konuların neredeyse tamamı hayal gücüne dayanıyor, insanı boş ve gerçek dışı maceralara sürüklüyor.

Oysa tercihimiz iç karartıcı gereksiz kitaplar değil güzel bir kurgusu olan hoş bir kitap olmalıdır. 

İçinde hayatta olduğu gibi her şeyin olduğu bir kitap olmalıdır.

İnsanlara mutluluk aşılayan sevgi, saygı, şefkat, fedakârlık duyguları barındırmalıdır.

Çünkü kitap okumak acı çekmek ya da insanları karanlığa sürmek için değildir. 

 

Demem o ki, günümüzde hiç birşey çocukluğumuz kadar temiz ve saf değil, özlüyoruz şiddetle.

Çocuklarımızı gençlerimizi köklerimize doğru bir yolculuğa çıkarmalıyız acilen.

 

Örneğin anne terliği, baba şaplağı ya da öğretmen cetvelinin tadına baktığımızda canımız yansada annemiz öpünce geçerdi ya hani?

Ne kadar ağlarsak ağlayalım “acımadı ki'' diye nanik yaparak her şeyi unutuverirdik hemencecik! 

Çünkü acıların içimizi acıtmamasıydı asıl önemli olan!

 

Yani bugünlerdeki gibi değil.

İsyan yoktu, evden kaçmalar yoktu.

Dünyaya getirdinse bakacaksın ukalalıkları yoktu.

Bir öncekini hiçe sayıp yeni model bir cep telefonuna sahip olma dayatmaları yoktu.

Sırf desinler diye göstermelik beach, club özentileri yoktu.

Aile bütçelerini sarstıklarından bi haber marka takıntıları yoktu.

Akılları bir karış havada lay lay lom kakara kikiri yaşamlara hayranlık duyulmazdı!

Hayat bir macera gibi algılanmaz, hayatın bir oyun olduğu sanılmazdı

 

O halde çocukluğumuzdan beri kalan anılarımızın geleceklerine dair olumlu çağrışımlar yapabileceğini söyleyebiliriz.

 

Sözün kısası bizler 9 yılı aşkın süredir Milliyet.com.tr de “hemen hemen her konuda yazabilme becerisine sahip" bir grup yazarlar olarak kafa kafaya verdik ve bunun yolunu açtık.

"ACIMADI Kİ" adını verdiğimiz bir kitap yayınladık.

Gelirini çocukların eğitimi ile ilgili faaliyet gösteren kuruluşlara aktarmayı ilke olarak benimsedik.

İlk baskısı kısa zamanda tükendi, ikincisi yola çıkmaya hazır bekliyor.

 

Gülümseyerek hatırlayacağımız ve kalbimizin en güzel yerinde her daim yaşatacağımız bu anlamlı projede yer almanın onurunu ve gururunu yaşıyoruz.

  

Her bir yazarımız unutamadığı bir çocukluk anısını öykü tadında yazdı.

Kâh burnunuzun direğini sızlatacak, kâh kendi kendinizi gülerken yakalayacağınız, kendinizden ve çocukluğunuzdan benzerlikler göreceğiniz.

"Tıpkı benim/bizim gibi" diye mırıldanacağınız, keşke çocukluğumu çocuklarımda da yaşatsam dedirten muhteşem bir kitap!

 

Kitapta ayrıca yazıları ile konuk olan Türk Edebiyatı'nın Duayen ismi Tarık Dursun K. ve sanatçı Soner Arıca yer alıyor...

 

Ne de güzel söylenmiş bir sözdür;

"İnsanlar yaptıklarıyla anılırlar, gönüllerde hak ettikleri yerlerini alırlar" 

Peki ya "etrafına kibrit çöpü kadar ışık saçmayan insanların kendilerini olimpiyat meşalesi gibi görmelerine ne demeli?"