Önce ben...

Asıl onlar yanlış biliyor..

Evet o bize hep öğüt verenler..

Gerçek mutlulular onların tam da anlattıklarının aksi kişiler...

Telefonu önce kapatanlar, sarılmayı önce bırakanlar, sevdiklerinin doğum gününü unutanlar..

Sen hasta olduğunda saat başı haber almaya devam et, eve varıp varn-madığını merak et.

Sesindeki ufacık sisi hisset, mesajındaki bir eksik harfi farket.

Başkalarını pek te önemsemeyenler mutlu artık.

Ayrıca herkes ilişkilerin püf noktalarını biliyor.

Önce seni kendisine güvendiriyor, sonra da hiç gelmemiş gibi gidiyor.

Dost, kardeş, aileden biri gibi hissettiriyor, çıkarı bitince arkasına bile bakmadan çekip gidiyor..

İşin komik yanı kendisi haklı, vicdanlı hatta mağdur gibi yaşıyor.

Bırak dünyayı sırtından..

Vicdansız ol demiyorum..

Sen yine devam et sevmeye..

Ama en çok kendini sev..