Örnek Alabilsek

YETİM HAKKI YİYENLERİN, DOYMAYIP HARAMLA DONANANLARIN VAY HALLERİNE.

Hz. Ebubekir vefat etmiş…

Hz. Ömer hilafeti teslim almış, devlet emanetlerini inceliyor bir akşam vakti. 

Sandıklar açılıyor, evraklar ve mali hazineye ait altınlar, dirhemler tasnif edilip devir teslim yapılıyor. 

Evrakları tek tek inceleyen Hz. Ömer sandıklardan birinde bir kavanozla karşılaşıyor. İçi dirhemlerle dolu kavanozu merak ederek açıyor. İçinden şu not çıkıyor:

“Ben ki; Rasülü’nün Halifesi Ebubekir… Hilafetim süresince devlet hazinesinden bana bağlanan maaşı almaya haya ettim ve hiç kullanmadım. Çünkü bulunduğum makam; tebliğini ücretsiz, Hak Rızası için yapan Rasül makamı idi. Tamamen kendi gayretimle geçindim. Benden sonra gelecek halifeye teslim edilmek üzere tüm maaşım bu kavanozdadır. Devlet hazinesine kaydedilsin!..”

Hayatı Hz. Ebubekir’le hayır yarışında bulunan Hz. Ömer olduğu yere öylece çöker. Ağlamaklı vaziyette şunları söyleyecektir:

-Ne kadar büyüksün Ya Ebubekir!.. Hayatında seni geçmeme fırsat vermedin, vefatın sonrasında da buna imkan tanımıyorsun. Ne kadar büyüksün Ya Sıddik!

Benim büyükbabamın babası da bir dönem belediye başkanlığı yapmış ve devletten bir kuruş bile maaş almamış. Çünkü Kur'an edebiyle yetişen o nesil, ülke halkı fakirlik yaşarken, kendilerinin maaşa bağlanarak gelirlerinin garanti oluşunundan arlanırlarmış. Boş zamanlarında evinin bir odasında kundura tamiri yaparak elde ettiği gelirle ailesinin geçimini sağlarmış. Geçmişimizi örnek alabilsek, geçimimiz çok daha huzurlu olacaktır.

Ayfer Aytaç - ayferaytac.com