Ötesi yok!

Yirmibeş yıl önce ilk ve son olarak yerel seçimlerde oy kullanırken mahalle muhtarları da seçiliyordu. Muhtar olması için desteklemeye çalıştığım aday sandığa gitmekteyken yolumu keserek kazanabilmesi için bana içeride muhtar adayların isim kağıtlarını birbirine karıştırmamı isteyince "yapamam ben öyle şeyi abi" diyerek bildiğim şekilde oyumu kullanmıştım.

Bu anektodu şunun için yazma ihtiyacını hissettim; Adalet diye bildiğim seçim sandığına o günden sonra seçimle ilgili değer yargılarım değişti ve bir daha da seçim sandığına gitmedim. Şimdiki referandumda yaşanan çelişkili durumları duyunca da hiç yanılmadığımı ve seçimlerde sandığa gitmemekle doğru iş yaptığımı ama 16 Nisan'da teknik sebeplerden dolayı oy kullanamadığım için de üzgün olduğumu ifade etmek isterim. Zira bu referandum oylanması gereken bir referandumdu.

Zaten seçmen seçim sandığına giderek önceden belirlenmiş olan çarşaf listelerdeki adayları seçtiği için, daha doğrusu seçtiğini zannetiği için ve bu durumun da demokratik bulmadığım için seçim sandığına gitmeme kararı almıştım

Önceki yazılarımda da belirttiğim gibi bir çok dünya ülkelerinde yapılmakta olan seçimler Amerika'nın istekleri doğrultusunda geliştiğini tekrar belirtmekte fayda var diye düşünüyorum..

Yapılan seçimlerin demokrasinin gereği olan insanların yaşam standart çitasını yükseltmeye yönelik olması gerekirken maalesef kapitalizm siteminin dayatması sonucu dünyanın büyük tuccarlarını destekleyecek nitelikte seçimler yapıldığını görmekteyiz dünya coğrafyasında yani bir çok dünya ülkelerinde.

Ben tıpkı muhtarlık seçimlerinde olduğu gibi milletvekili seçimlerinde de aynı yöntemle seçilebilecek düzeye gelmediği sürece oy kullanmamaya devam edeceğim.

Seçmek istediğim aday, insan odaklı politika üretebileceğine inanmalıyım. Yani politikasını insana dair odaklamalı ve insanları daha refah daha özgür ortamlarda yaşatmayı ilke edinmelidir.

Ötesi yok!