Sadece bir vapur yolculuğu (Son Bölüm)

Kadın dalmış çocuklarını, evliliğini, eve dönüşünde karşılaşacağı olayları düşünürken birden önünde bir çay bardağı gördü. Bir çift gülen göz ona bir bardak çay uzatıyordu. Dışarı çıkan adam iki bardak çayla dönmüştü elinde. Kendisine uzatılan  çaya şaşkınlıkla baka kalan kadın eşinin hiçbir gün ona bir bardak su veya çay vermediğini düşündü.Uzun zamandır ilk defa bir erkeğin elinden çay içecekti.

Teşekkür ederek bardağı aldı ve ilk yudumla birlikte içine bir mutluluğun dolduğunu hissetti. Bu arada Adam dışarı çıktığında bir şey fark etmişti. Kimse özellikle adamın arkadaşları gelip onun yanına oturmuyorlar adeta yanındaki yeri Adama bırakıyorlardı. Sanki çevresindeki herkes aralarındaki gizli elektriği fark etmiş gibiydi. Bu Kadını utandırdı birden. Sadece sohbet etmişleri bir kaç saat.

Bu arada kızı da uyanmış ve etrafına bakıyordu bezgin bezgin. Çocukların son haftada ne kaygılar yaşadığını düşündü. Her akşam köye kadar yürüyüp , iskelenin karşısındaki dondurmacıdan dondurma yemeye alışkın olan çocuklara ne zor olmuştu paralarının azlığı sebebiyle dondurma alamayacağını anlatmak.Hele küçük oğlan hiç kabul edememişti bu durumu. Neyse ki evde erzak vardı da idare etmişlerdi bu kadar gün makarna, çorba diye. Bahçedeki meyveler de eklenince evde yoksullluk çekmemişlerdi ama o dondurma yok mu....

Çocuğuna bir dondurma almanın bile imkansız olması ne acıydı.

İçi acıyordu. Neden eşi böyle bir olayı yaratmıştı. Günlerce düşünmüştü Adamdaki değişikliğin sebeplerini.İş yerindeki bir sorun mu, eşinin ailesinin fitneleri mi ki eşinin ailesi gelinlerini pek sevmezlerdi. İki çocuk doğurmasına , güzel, iyi yetişmiş bir kadın olmasına rağmen onu kabul edememişlerdi. Hala oğullarının boşanacağı ümidi içindeydiler. Yoksa başka bir kadın mı vardı eşinin yaşamında.İyi bir iş yerinde , oldukça iyi bir mevkideydi eşi.Onu gözüne kestiren kadınlar olabillirdi aynı iş yerinde.

Oysaki Kadın da aynı eğitimi almıştı eşi ile. Evlilik ve çocuklar işini bırakmasına sebep olmuştu. Şimdi bu yaşta hiçbir iş yeri onu almazdı. Hele ülkede bu kadar iş arayan yeni mezun varken.

Kadının daldığı derin düşünceleri fark eden Adam neşeli bir şeyler anlatmaya başlamıştı bu sefer.Adam sanki içimi okuyor ,diye düşündü Kadın.Bu arada anlatılanlardan etkilenip gülmeye bile başlamıştı.Kaç gündür ilk defa güldüğünü fark etmek çok güzeldi. Biraz ötede oturan kızı bile günlerdir bir tebessüm bile ettiğini görmediği annesinin neşesini  şaşkınlıkla izliyordu.

Vapurun neredeyse varacağı iskeleye yaklaştığını etraftaki kişilerin yerlerinden kalkmasından ve eşyalarını toparlayıp aşağı inmeye hazırlanmasından anladı Kadın.

Adam da veda vaktinin geldiğinin farkındaydı. Güzel gözlerine bir hüzün çökmüştü sanki. Adamın iskeleye çıkış ve eşyalarını taşımak için yardım teklifini kibarca red etti Kadın. Çok güzel sohbet etmişlerdi bir kaç saat ama artık vedalaşma zamanıydı.Bir daha hiç karşılaşmayacak şekilde veda.....

Vapur iskeleye yanaşıp yolcular çıkmaya başlayana kadar yerinden kımıldamadı Kadın.Adam da kalkmamıştı. Sanki ikisi de vapurdaki o büyülü anların bitmesini istemiyor ve bu dakikaları  uzatmaya çaışıyorlardı.Nihayyet salon iyice boşalınca yerlerinden kalktılar. Kadın elini Adama uzattı ve 'Size mutlu günler dilerim.'dedi. Adam ise sadece hüzünlü hüzünlü gülümsedi.Hüzünlü gözlerinde hayranlığı ve ilgiyi fark etti Kadın.

Kadın bir elinde büyük ve ağır bavulu, diğerinde küçük oğlunun minik eli geminin merdivenlerinden inerken çıkıştan çok daha güçlü ve mutlu olduğunu fak etti birden.

Bir erkeğin günler öncesi yıktığı, yok ettiği özgüvenini, bir başka erkek bir kaç saatte yeniden yaratmıştı hayran bakışları ve ilgisi ile.

Kadın ve iki çocuğu gecenin karanlığında kaybolurken, artık evdeki sorunlarla daha güçlü başa çıkacaklarının farkındaydılar.