Savaş mağduru çocuklar

Ey Kardeşim,İnsanlar, (sadece) “İnandık!” demeleriyle bırakılacaklarını ve sınava çekilmeyeceklerini mi sanıyorlar? [Ankebût-2]

İnsan yapmadıklarından, engel olamadıklarından da sorumludur.Mevlânâ ya sormuşlar, demişler ki: Sen her fırsatta Şems'ten ne çok istifade ettiğinden bahsediyorsun. Fakat Şems’ten evvelde buraların en büyük âlimi, sultanların akıl hocasıydın.

-       Senin gibi biri ondan ne alabilir ki?

     Hz Pir, dertli dertli cevap vermiş:

-       Eskiden, demiş; eskiden..

     Eskiden, üşüyünce bir battaniye alır ısınırdım.Fakat Şems bana bir şey öğretti..

-       ‘’Dünya Üzerinde bir tek insan üşüyorsa, sen ısınma hakkına sahip değilsin.’

Eskiden, bir tas çorba, beni doyurmaya yeterdi.Ama şimdi, hiçbir yemek bana lezzet vermiyor. Biliyorum ki, dünya üzerinde aç insanlar var. ‘’İnsan dediğin, daldaki meyve gibi değil, bedendeki uzuv gibi olmalı.’’ Elma olsan, yanındakini kopartsalar aldırmazsın, fakat el olsan; eğer ayağına diken batsa acısını hisseder yumruk olursun…-Oradakilerin de yardıma ihtiyaçları var..

Eyy… Filistin’de, Suriye’de hayatını kaybeden masum çocuk… Sen ki suçsuz, günahsız, savunmasız bir şekilde dünyaya merhaba dedin. İslam dünyasının tembelliğinin, gafletinin kurbanı oldun belki de. Özür dileriz sizlere güzel gelecek hazırlayamadığımız için. Özür dileriz sizi canavar Siyonistlere karşı yalnız bıraktığımız için. Elbet rabbimiz soracak bizlere. – Siz ki benim sizlere emanetlerimi koruyamadınız. Affet yarabbi…Affet.