Sevgi yolu Sanatı

Günümüzde sanat ve sanatçılık halktan uzak, sokaktan uzak yaşatılıyor. Modernleşen dünya ve modernleşen hayatlar karşısında sanat sokaktan koptu. Kalanlar ise sadece para kazandıkları için yani gelirleri burdan olduğu için varlar. Alsancak Sevgi Yolu sanat yapan insanların olduğu yerlerden bir tanesi. Ressam Uğur'da bunlardan biri. Kendisi resim yapıyor. Evli, 35 yaşında ve evin tek geliri bur dan sattığı resimlerden. Uğur aslen Erzurumlu. Babaları İzmir'e göç etmiş. Kendisi İzmir doğumlu. İlkokuldan bırakmış okulu. Maddi imkansızlıklardan dolayı çalışmak zorunda kalmış. Resme de küçük yaşta başlamış. Yaklaşık 20 yıl önce resim yapmaya başlamış. Sadece kendi kendine çizmiş. Çalışırken bir yandan da resim yapmaya başlamış. Resim yapmayı kimseden öğrenmediğini soyluyor konuşurken. Kendi kendine, dediği için yapmış. yaptığı resimleri paraya dökmeyi de 10 yıl önce başlamış. Sevgi yolunun demirbaşlarından biri o artık. 10 yıldır kesintisiz orda oturup resim çiziyor. Kendisi gibi 3 kişi daha var resim yapıp satan. Onların sırası ayrı ve yan yanadır. "Resim yapanların yeri". Daha önce kendisi konuşmuştum. Sözleştiğim sabah oraya gittim. Uğur yeni gelmiş kahvaltı için yumurta haşlarken bir yandan da resim araçlarını çıkarıyor. Karşı tarafında da Halil var. O da kitapçı. Sesleniyor Halil 'e. Geliyor beraber kahvaltı ediyorlar. Ben ettiğim için yemiyorum. Kahvaltı dan sonra Uğur işe koyuluyor. Bende bir tabure bulup yanına oturuyorum. Bir yandan sorular sorarken, diğer yandan izliyorum. O ara Halil abiye bize çekmesini rica ediyorum. Kırmıyor, çekiyor. Orda dikkatimi çeken bir ayrıntı var. Herkes birbirini tanıyor. Hemen yan tarafta da yaşlı bir amca var. O da yeni geliyor. Selam verip yerine geçiyor. Kendisi de resim yapıyor. Tekrar Uğur' a odaklanıyorum ve sorularımı soruyorum. Çoğunlukla sipariş usülü resim yapıyor. Yani müşteri istediği resmi soyluyor, ondan sonra Uğur yapmaya başlıyor. Bugüne kadar sattığı en pahalı tablo 200 lira. Tabloların fiyat aralığı ise genelde 50 ile 200 arasında değişiyor. Günlük geliri bazen çok oluyor, bazen de hiç olmuyor. Şöyle bir küçük dükkanına göz atıyorum. Genelde solcuların resimleri gözüme çarpıyor. Hoşuma da gidiyor. Soruyorum nedenini. Uğur cevap veriyor, "insanlar en çok bunları sipariş ediyorlar "diyor. " ve bunlar halkın gözünde birer kahraman " diye ekliyor. Denizler, Yılmazlar, Mahirler, Che Guevaralar süslemişler dükkanı her taraftan. Daha çok portre şeklinde resimler yapıyor. Arada manzara yaptığı olmuş ama çok az, nadiren oluyormuş. Sorularım bittiğinde, Uğur belli belirsiz bir portre yapmış oluyor. Hala yüzü tamamlanmadığı için tanıdık gelmiyor. Soruyorum kim olduğunu. Yılmaz Güney diyor. En çok yaptığı resimlerden biridir. Yılmaz Güney. Kendisine teşekkür edip ayrılıyorum.