Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

23 Şubat '15

 
Kategori
Sinema
 

Sinemanın gediklisi İhsan Gedik

Sinemanın gediklisi İhsan Gedik
 

İhsan GEDİK


İhsan edilmiş bir hayatın, gedik yanlarıyla bir ömür boyu, Yeşilçam’ın yeşil olmayan sokaklarını arşınlamış bir adam.

Gençliğinde rol aldığı filmlerde, sadece tipiyle bir kötü adamın, en iyi hallerini ortaya koyacak kadar görselliği olan hoş bir adam.

Yıllar bitmiş, ömür törpülenmiş geriye kalan suretin, en belirgin göstergesi ağarmış saç sakal, eğri iki bacak ve yürümeye yardımcı bir baston… Şan şöhret, hepsi bu! Verilen parasız ödüller! Poh! Poh!

Elebaşısı olduğu Türk sinemasının vurdulu kırdılı filmlerinde Behçet Nacar, Hayati Hamzaoğlu, Danyal Topatan, Mehmet Yağmur, Zeki Tüney, Ahmet Kostarika, Baki Tamer, Ersun Kazançel, Oktay Yavuz, Hüseyin Baradan, Süheyl Eğriboz, Hüseyin Zan, Kudret Karadağ, Hakkı Kıvanç...  Gibi birçok karakter oyuncusunu çekmiş çevirmiş. Şimdi de sessiz sedasız bu dünyadan ayrılanlara elebaşılık yapıyor. Toputlarının başında beklerken, vefasız artistlerin suretleri geçiyor film şeridi gibi gözlerinin önünden. Film fulü. Senaryo karışık. Oyuncular belirsiz.

Yeşilçam var dünden kalan. Bu gün her şey kayıp…

“Tanınan kişisin” diyor İhsan Gedik. “Toplum içine girdin mi sen ikram edeceksin. İyi giyineceksin. Adın artis.”  Ekliyor, “çok para kazandık, böyle gösterişlere harcadık. Elimizde bir artistlik kaldı”

Kitap satarak zor zar emekli olmuş. “Aldığım bin lira emekli parası kiraya yetmiyor” demekte. Çarpık bacakla bir baston düşmüş yollara. Oyun oynayıp sahnelerden para kazanma derdinde hala.

Sinemada birlikte çalıştığı, Kadir inanır, Yılmaz Güney, Cüneyt Arkın ve diğerleri, başrol oyuncuları… Hepsi anılarda kalmış, herkes kendi derdine düşmüş.

Bu gün tekrar televizyonlarda oynayan filmlerden o filmlerde oynayan sanatçılara bir pay verilse, yani telif ücreti, bu gün Sami Hazinses gibi sanatçılar tek başlarına rezilce ölüp gitmezdi. Eskimiş yüz diye dizilerde rol veren de yokmuş. İşler hepten kesat.

Sadri Alışık bile hastalığında ekonomik olarak bitik değil miydi?

Tugay Toksöz, bacağı kırılınca pis bir otel odasında ölüp gitti. Bilal İnci nasıl öldü? Daha nice sanatçı hep aynı kaderi paylaştı.

İhsan Gedik, renkli bir hayatın siyah beyaz versiyonu olarak önümüzde durmakta. İyi bir adam, güzel bir adam. Hiçbir şeyin değeri yok. Bizim köyde inek yetiştiren Mehmet Dayı’dan daha zor bir durumda, bir çok sanatçı.

O bir artist. Karakter oyuncusu. Sanatçı.

Ancak; karakteri bozuk bir anlayışın ve düzenin içinde keten pereye gelmiş bir adam.

Onlarca İhsan Gedik var, sinemamızda, kamera önünde ve arkasında. Cahide Sonku’lar var. Sepil Örümcer’ler var. Var oğlu var.

Tek başlarına ellerindeki siyah beyaz afişlerde, sinemaskop filmlere hasret ömür tüketen ve tükenenler. ”Sahipsizler” dizi filminin senaryosuz sanatçıları…

Daha birçok oyuncu bu hayatın oyununa gelip elimize düşecek. Gençliğimizin anılarında kalan bu sanatçılara bakıp bakıp ah çekeceğiz.

Türkan Şoray, Hülya Koçyiğit ne düşünür bilemem.

Kadir inanır ya da Tarık Akan ne der, bu duruma bilemem.

Bu ülkede sanatçı olmak zor iş!

İhsan Gedik, karşımda dururken, yarına Türk sineması adına iyi hayaller kuramıyorum.

Hayal kurmak gerekli olsa da; bu sinema gerçekten tam bir hayal. Ben evden kaçarsam artist olmak için kaçmam.

Perde kötü kapanıyor nedense.

Hayallerde gerçekleşmiyor.

Hayallerimi yıkmamak için, karşımda başka bir İhsan Gedik görmek istemiyorum.

  

 
Toplam blog
: 420
: 1641
Kayıt tarihi
: 19.12.08
 
 

1957 Çanakkale/Yenice doğumluyum. Öykü ,deneme, şiir yazarım. Yazdığım bir çok şiirin bestesini d..