Trafikte Çanakkale Ruhu ve Cumhurbaşkanı'nın Resepsiyon Misafirleri

Bir milleti ayaktan tutan dini ve ahlaki değerler, aynı zamanda o toplumun medeniyetinin de temel taşlarıdır. Bu temel sarsıldığında, toplum siyasi olmasa da manen çökmeye başlar. Bunun için en az ekonomi ve dış politika kadar sosyal değerlerin korunmasına yönelik politikalar geliştirmek de çok önemlidir.

Son yıllarda bu konuda ciddi politikaların hayata geçirildiğini de biliyoruz.  Sn. Cumhurbaşkanı’nın başlatmış olduğu ‘örnek  vatandaşın onure edilmesi’ uygulaması da çok yerinde bir karar. Bu çerçevede;  toplumda insani ve ahlaki değerleri yaşantısıyla gösteren sıradan vatandaşların Cumhurbaşkanlığı Külliye ’sinde ağırlanması çok isabetli oldu.  Veya en azından üst düzey yöneticiler yanında  örnek vatandaşların da resepsiyonlara davet edilmesi toplumun geri kalanı üzerinde en az politik kararlar kadar etkili olacaktır.

 Ancak bunların bile insanlar arası sosyal ilişkilerde yaşanan depremi, sarsılan manevi bağları, yok olmaya yüz tutan merhamet ve sevgiyi yeniden tesis etmeye yetmediği de âşıklardır. Çünkü ortadan çatlayan ve gittikçe parçalara ayrılan araba cami gibi param parça bir sosyal tablo var ortada.  

Karanlık bir tablo çizmek istemiyorum. Ancak toplumunda görülen vurdum duymazlık, vefasızlık, ilgisizlik, merhametsizlik Ebola virüsünden daha hızlı ilerliyor.   “Bana değmeyen yılan bin yaşasın”, “önce ben, gerisi teferruattır”, sözleri hayatımızın temel felsefesi olmuş gibi.

( Mehmet  Akıf, o meşhur ağıtını  sanki Osmanlı’nın yıkılışı için değil de günümüzün sosyal ilişkilerine yönelik yazmış.

Vefa yok, ahde hürmet hiç, lafe-i bi medlul
Yalan raiç, hiyanet mültezem, heryerde hak meçhul
Ne tüyler ürperir ya rab, ne korkunç inkılab olmuş)

Ancak, bu değerleri yeniden tesis etmek için hala şansımız da var, sermayemiz de. Hükümetin ve devletin yaptığı çalışmalar yanında eğitim kurumları, medya ve ailelerin toplumu bilinçlendirme konusunda ortak hareket etmesi de sorunun çözümü için önemlidir.  Sn. Cumhurbaşkanı’nın yaptığı uygulamanın bir benzeri tüm eğitim kurumlarında, hatta resmi kurumlarda da yapılabilir. Örnek davranış gösteren öğrenciler, çalışanlar onure edilebilir.

Tüm bunların yanında tarihimizde hiçbir topluma nasip olmayacak kadar güçlü kadim değerlerimiz var. O değerlerin yeniden canlandırılması; yaşanan değerler erozyonunu bütün bütün ortadan kaldırmasa da telafi etme yolunda yararlı olacak bir başka etkendir.

Bunun için çok eskilere gitmeye de gerek yok. Sadece Çanakkale ruhunu yeni kuşağı yeterince vermek  yeterlidir. Çünkü belki inanmayacaksınız ama Mehmetçiğin Çanakkale savaşında,  insanlık söz konusu olduğunda, düşmana gösterdiği saygı ve nezaketi bugün ne trafikte, ne de trafik kazalarında, ne hastanede, ne de doğal ve toplumsal felakette birbirimize göstermiyoruz.

Bakınız, “Mehmetçik, en zor zamanda ve can derdine düştüğü anda dahi; insanlıktan çıkmamış, değerlerini unutmamış, savaş hukukuna, gönül kurallarına da hakkıyla katılmıştır. Bu sebepledir, kendi vurduğu düşmanı sırtlayıp, acısını dindirmek ve canını kurtarmak için sargı yerine koşturması. …Ve kendisini tehlikye atarak, onu şefkatle kucaklayı düşman tarafına götürmesi… “ Ne yüce bir ruhun işaretidir bu!....”

Hadi, en az Mehmetçiğin savaş hukukuna, gönül kurallarına uyduğu kadar, biz de trafik kurallarına uyalım.

Çok değil, Mehmetçiğin kendisini tehlikeye atarak, yaralı askeri şefkatle kucaklayıp düşman tarafına götürmesinde gösterdiği insanı duyarlılığı, yolda hastalanan, yaralanan, şiddet gören vatandaşlar için biz de gösterelim.

Ne dersiniz? Çok şey mi istiyorum?